Αυτό δεν είναι τραγούδι #1360
DJ της ημέρας, η Έλενα Π.
It had to be you, ε; Σοβαρά τώρα;
Αυτό ήταν το τραγούδι που χορέψαμε στην έναρξη της δεξίωσης του γάμου μας. Φάγαμε τρεις ώρες από τη ζωή μας να διαλέξουμε τραγούδια με τον νευρωτικό DJ της «εταιρείας παραγωγής». Και καταλήξαμε σε αυτό για πρώτο. Το οποίο χορέψαμε καλά προβαρισμένοι και όλοι μάς χειροκρότησαν. Μας πήραν με τα παλαμάκια, ας πούμε καλύτερα.
Χωρίσαμε πολλά (μα πάρα πολλά!) χρόνια μετά. Δεν έφταιγε το τραγούδι. Αλλά ήταν ένας οιωνός κι αυτό. Τι πάει να πει «It had to be you»; Υποχρεωτικά, ένα πράμα; Γιατί το ρήμα «have to» είναι ρήμα υποχρέωσης. Κοίτα τι μπορεί να πάθει ο άνθρωπος άμα δεν προσέχει στο μάθημα της γραμματικής! Είναι αυτό τραγούδι γάμου; Δεν είναι. Γαμωτράγουδο είναι!
Έπρεπε να ήσουν εσύ; Σοβαρά; Ακόμα κι αν το δεχτώ (υποχρεωτικά και τα λοιπά), ακόμα κι αν έπρεπε να ήσουν εσύ, γιατί έπρεπε να ήμουν κι εγώ μαζί; Γιατί όχι, It didn’t have to be me, too, δηλαδή; Τι κάνει επιτέλους το σύμπαν όταν το χρειάζεσαι;
Συμβουλή του Πυθαγόρα: κάρτα αλλαγής στα δώρα. Και κάτι ακόμα. Αν είναι να παντρευτείτε και σας αναγκάσουν να διαλέξετε τραγούδια για τη δημόσια διαπόμπευση που θα ακολουθήσει, μην διαλέξετε οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σας στο δικαστήριο. Να προτιμήσετε κάτι άσχετο και ελαφρώς υπαινικτικό, όπως για παράδειγμα το «Panic». Κι εκεί που λέει «Hang the DJ» κρεμάστε τον κυριολεκτικά, ως μουσικό δρώμενο, τάχα μου. Έτσι θα αποκτήσει άλλο νόημα η βραδιά. Χώρια που θα μπείτε στις εφημερίδες και σε άλλες στήλες εκτός από τα «κοινωνικά». Και αυτό το τραγούδι, βέβαια, φοβάμαι ότι θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σας στο δικαστήριο, αλλά τουλάχιστον η γαμωτέχνη θα σας είναι αιωνίως υπόχρεη.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι• αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
