—του Στέλιου Φραγκούλη— Το βαγόνι ταρακουνιόταν στις στροφές και τ’ ανθρώπινα μέλη αιωρούνταν. Κάπου, κάπου σήκωνα το βλέμμα. Μού έκανε εντύπωση η Σλάβα κυρία στο

—του Στέλιου Φραγκούλη— Το βαγόνι ταρακουνιόταν στις στροφές και τ’ ανθρώπινα μέλη αιωρούνταν. Κάπου, κάπου σήκωνα το βλέμμα. Μού έκανε εντύπωση η Σλάβα κυρία στο
[Εκείνο το απόγευμα…] —Γιάννης Τσαρούχης— Εκείνο το απόγευμα μου φάνηκε όλος ο κόσμος πολύ μικρός, τέλος, μικρό όλο το σύμπαν όσο η Ιερουσαλήμ. Και τα
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Στις εκλογές οι πολίτες ψηφίζουν πρωτίστως για το ποια κυβέρνηση επιθυμούν αλλά ψηφίζουν και για το ποια αντιπολίτευση θα ελέγχει
—του Νίκου Βατόπουλου— Ένα από τα εντυπωσιακά φαινόμενα του ελληνικού εκσυγχρονισμού στη διάρκεια του Μεσοπολέμου, σε επίπεδο κρατικής πολιτικής, ήταν και το πρόγραμμα ανέγερσης άνω
—του Στέλιου Φραγκούλη— Ένα παιδί… Σαν αυτό που περιμένοντας τον κρεοπώλη (παλιά τον λέγαμε χασάπη) να ετοιμάσει την παραγγελία, χαζεύει τα γδαρμένα ζώα, παρατηρεί τις
Το σπίτι της σιωπής —Φίλιπ Λεβίν— Μετάφραση: Γιώργος Τσακνιάς Ο ήλιος του χειμώνα, χρυσός και κουρασμένος αναπαύεται στον άτσαλο στρατό των μπουκαλιών. Έξω, τα φορτηγά