TRISTIA —Όσιπ Μαντελστάμ— Μετάφραση: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος Μια χορδή μέλι χρυσαφί έρεε από τη μποτίλια τόσο πηχτή, τόσο αργή, που η οικοδέσποινα πρόλαβε να πει:

TRISTIA —Όσιπ Μαντελστάμ— Μετάφραση: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος Μια χορδή μέλι χρυσαφί έρεε από τη μποτίλια τόσο πηχτή, τόσο αργή, που η οικοδέσποινα πρόλαβε να πει:
[Ποτέ πια δε θα σε ξαναδώ…] —Όσιπ Μαντελστάμ— Μετάφραση: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος Ποτέ πια δε θα σε ξαναδώ μύωπα ουρανέ της Αρμενίας, μισοκλείνοντας τα μάτια δε
[Όχι, δεν είν’ ερείπια…] —Όσιπ Μαντελστάμ— Μετάφραση: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος Όχι, δεν είν’ ερείπια· δάσους κορμοί πανίσχυρου κι αλφαδιασμένου, κούτσουρα γι’ άγκυρες απ’ τις κομμένες βελανιδιές
Ακόμα δεν απέθανα… —Όσιπ Μαντελστάμ— Μετάφραση: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος Ακόμα δεν απέθανα, μόνος ακόμα δεν έχω μείνει όσο με τη ζητιάνα φίλη μου μπορώ καταχνιές, πείνα,