Tencere tava havasi — χρειάζεται άραγε μετάφραση ή αρκεί η μεταγραφή στο ελληνικό αλφάβητο; Ο «χαβάς του τεντζερέ και του ταβά»· το «τραγούδι της κατσαρόλας και του τηγανιού». Μουσική δωματίου δεν το λες, μάλλον μουσική κουζίνας, ως εκ του τίτλου — μουσική του δρόμου, καλύτερα. Μια ειρηνική και ευφάνταστη διαμαρτυρία — η καλλιτεχνική δημιουργία, με «ίδια μέσα» και με πολύ κέφι— των νέων στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης.
* * *
* * *
Kardeş Türküler
Bir öyle bir böyle kelamlardan, yasaklardan
İllallah
Başına buyruk kararlardan, fermanlardan
İllallah
Aman aman bıktık valla
Aman aman şiştik valla
Bu ne kibir, bu ne öfke
Gel yavaş gel, yerler yaş
Satamayınca gölgelerini
Sattılar ormanları
Devirdiler, kapadılar
Sinemaları, meydanları
Her tarafın AVM’den
Geçesim yok bu köprüden
N’oldu bizim şehre n’oldu
Hormunlu bina doldu
Aman aman bıktık valla
Aman aman şiştik valla
Bu ne kibir, bu ne öfke
Gel yavaş gel, yerler yaş
Gel yavaş gel, yerler yaş…
Hüsnü perişan oldu bibaht kaldı aziz İstanbul
Bu gam, bu gaz bu kederle
taş kalmadı taş üstünde
Ne oldu sana böyle, söyle söyle söyle….
Seni böyle istemem, istemem
Ammaan…
Aman aman bıktık valla
Aman aman şiştik valla
Bu ne kibir, bu ne öfke
Gel yavaş gel, yerler yaş
Ο τίτλος του τραγουδιού, που ηχεί παράξενα γνώριμος στα ελληνικά αυτιά, είναι εμπνευσμένος από (και αποτελεί απάντηση σε) μια φράση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, πριν φύγει για το ταξίδι του στο Μαρόκο: «Tencere tava hep aynı hava»: «Κατσαρόλες, τηγάνια, πάντα ο ίδιος χαβάς».
* * *
* * *
Υ.Γ. Ευχαριστούμε τη φίλη Ε.Κ. που μας το υπέδειξε.


Σχολιάστε