—του Ηλία Μαγκλίνη— Θυμάστε πριν από λίγα χρόνια που η Αθήνα γέμισε ξαφνικά με αφίσες του Ανδρέα Παπανδρέου; Εμφανίστηκαν περίπου απ’ το πουθενά, σε μια
Κατηγορία: Copy-paste
Μέρες μνήμης ή μέρες βολικής σύγκρουσης;
—της Έφης Γαζή*— Η θέσπιση και η καθιέρωση επετείων, εορτών, τελετών, ημερών μνήμης ή πένθους δεν είναι φαινόμενα εκτός ιστορίας. Αποτελούν διαδικασίες και πρακτικές εγγεγραμμένες
Ιδεολογίες, ολοκληρωτισμοί, ομοιότητες και διαφορές
—του Σωτήρη Βανδώρου*— Τώρα που κατακάθισε ο κουρνιαχτός από την «Εσθονιάδα» ίσως έχει νόημα να διατυπώσουμε δυο-τρεις σκέψεις για τη σχέση κομμουνισμού και ναζισμού, πέραν
Απωθημένα δεινά και αριστερός κομφορμισμός
—του Νικόλα Σεβαστάκη— Στον απόηχο της άρνησης της ελληνικής κυβέρνησης να μετάσχει στη διάσκεψη που διοργανώνει η εσθονική προεδρία της ΕΕ για τα «εγκλήματα των
Μονόπρακτο Γκόγκολ
—της Ξένιας Κουναλάκη— Κρατάω στα χέρια μου το χαρτί του Δημοσίου, που απέκτησα ύστερα από πολύ κόπο. Έχει τις απαραίτητες σφραγίδες και υπογραφές, χαρτόσημα και
«Η Δημοκρατία κινδυνεύει όπου υπάρχει έλλειψη Παιδείας»
Συνέντευξη του Γκρέγκορι Ναζ, καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας και διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Χάρβαρντ —του Μάρκου Καρασαρίνη— «Παιδεία», «νόμος», «παλικάρι», «ποικιλία», «ελληνισμός», «παράδοση», «Ρωμιός»:
Χαιρετισμός στην Ευρώπη
—της Μαρίας Κατσουνάκη— Μπουένος Άιρες 1936. «Το συνέδριο συζητάει σήμερα τον ρόλο του συγγραφέα στην κοινωνία. Ποιος είναι για εσάς αυτός ο ρόλος;» ρωτούν οι
Φέικ νιουζ και συνωμοσίες
—της Ξένιας Κουναλάκη— Χθες, έκανε τον γύρο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ένα τιμολόγιο για 50 στελέχη της documenta 14 σε εστιατόριο της Βάρκιζας ύψους «18,744»
Η «αιχμάλωτη σκέψη»
—του Ηλία Μαγκλίνη— «Αν κάποιος έχει πράγματι 55% δίκιο, έχει καλώς· δεν υπάρχει λόγος να αντιδικείς μαζί του. Αν, πάλι, κάποιος έχει 60% δίκιο, τόσο
«Μια ιστορία είναι πάντοτε μια επιχείρηση διάσωσης»
O Ηλίας Μαγκλίνης —ή, μάλλον, ο κύριος Γκρι— στοχάζεται, με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του σημαντικού συγγραφέα και σπουδαίου θεωρητικού της τέχνης Τζον Μπέργκερ, στις 2 Ιανουαρίου. Και αποφαίνεται: «Ο κόσμος δεν αντέχεται χωρίς ιστορίες».
Αντέχει η κατά Τσαρούχη ερμηνεία της Αθήνας;
—του Νίκου Βατόπουλου— Πολλές φορές, αν όχι πάντα, όταν περπατάω στην Αθήνα φέρνω στον νου τα κτίρια που υπήρχαν στη θέση όσων βλέπω. Είτε από
Ρατσισμός και μετα-αλήθεια
—της Ξένιας Κουναλάκη— Διάβασα το κυριακάτικο άρθρο του Τάκη Θεοδωρόπουλου, στο οποίο αποφαίνεται ότι «η Αθήνα δεν είναι πολυπολιτισμική». Το βασικό επιχείρημά του είναι πως
