Η Sarah Charlesworth, φωτογράφος γνωστή για τον αιχμηρό τρόπο με τον οποίο χρησιμοποίησε εικόνες της ποπ κουλτούρας στη δουλειά της, έφυγε από τη ζωή προχθές, σε ηλικία μόλις 66 ετών.
Το έργο της χαρακτηρίζεται από το ενδιαφέρον της για την γλώσσα οπτικοποιήσης που χρησιμοποιούσαν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές αυτής του 80, με πιο γνωστό παράδειγμα τη συλλογή με τίτλο Modern History (1977- 1979), μια σειρά φωτογραφιών από πρώτες σελίδες εφημερίδων. Ένα από τα πιο εμβληματικά κομμάτια της συλλογής, η σύνθεση «April 21, 1978», παρουσιάζει 45 πρωτοσέλιδα με τη φωτογραφία του Ιταλού (τότε) πρωθυπουργού Aldo Moro που είχε πέσε θύμα απαγωγής από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες.

Η Charlesworth γενήθηκε στο New Jersey το 1947 και σπούδασε στο Barnard College κοντά στον conceptual artist Douglas Huebler που, ανάμεσα σε άλλα, είναι γνωστός για τα λόγια: «Ο κόσμος είναι γεμάτος από αντικείμενα που έχουν λιγότερο ή περισσότερο ενδιαφέρον· Δε επιθυμώ να προσθέσω και άλλα». Κατά τη διάρκεια της καριέρας της έκανε πάνω από 40 ατομικές εκθέσεις καθώς και μια ρετροσπεκτίβα , συμμετείχε σε διάφορες Μπιενάλε ανά τον κόσμο, ενώ έργα της εκτίθενται σε πολυάριθμα μουσεία όπως το Met της Νέας Υόρκης, στο Μουσείο Τέχνης του Λος Άντζελες, στο Σύχρονο Μουσείο της Στοκχόλμης και στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστόνης. Τη χρονιά που μας πέρασε αναγορεύτηκε διδάκτωρ του Κέντρου Τεχνών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον.
***
Οι φωτογραφίες της είναι σε πολλές περιπτώσεις αναζωογονητικά ανέκφραστες, ένα χαρακτηριστικό που κυριαρχεί στη συλλογή με τίτλο Stills (1980), μια συλλογή βασισμένη σε εικόνες από την ειδησεογραφία της εποχής, όπως ανθρώπους να πηδάνε στο κενό για να σωθούν από φωτιά ή για να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Συχνά, όμως, συνδύαζε την κριτική της ματιά με ένα στεγνό χιούμορ και μια απαιτητική, σαγηνευτική ομορφιά, όπως στην περίπτωση της σειράς έργων Objects of Desire που δημιούργησε κόβοντας φωτογραφίες αντικειμένων από περιοδικά, από φορέματα και μπολ έως σκοινιά για ερωτικό δέσιμο και κλασικά αγάλματα, τα οποία μετά ξαναφωτογράφιζε και τύπωνε πάνω σε έντονες μονοχρωμίες πλαισιώνοντάς τα με κορνίζες ιδίου χρώματος. Στην πιο ώριμη περίοδο της καριέρας, στις αρχές της δεκαετίας του 90, το έργο της περιλαμβάνει αυτοπροσωπογραφίες και κολάζ με πηγή έμπνευσης αναγεννησιακούς πίνακες και σχέδια.
Η δουλειά της Sarah Charlesworth ως φωτογράφου επηρέασε σημαντικά μια γενιά από καλλιτέχνες οι οποίοι –όπως και η ίδια- αντλούν την έμπνευσή τους από προϋπάρχον οπτικό υλικό που είτε «πειράζουν», είτε χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη για να στοχαστούν και να σχολιάσουν μια κοινωνία κορεσμένη από εικόνες.



Σχολιάστε