Η γεωγραφία του σώματος

—Μια φρέσκια ματιά στη γυμνή φωτογραφία από τον Carl Warner—

Ως εναλλακτική πρόταση στο πορτρέτο με το οποίο είμαστε ίσως πιο εξοικειωμένοι —εκείνο στο οποίο η έμφαση βρίσκεται στο πρόσωπο—, ο φωτογράφος Carl Warner μας δίνει τη σειρά φωτογραφιών με τίτλο Bodyscapes («Σωματοτοπία»), μια σειρά που αποτελείται από εικόνες τοπίων που αναπαριστώνται από μέλη του ανθρώπινου σώματος, από άκρα ή σάρκα, όλα γυμνά, πλεγμένα μεταξύ τους και, πολλές φορές, δυσδιάκριτα. Παραπέμποντας εν μέρει σε σκηνή από την ταινία του Αντονιόνι Zabriskie Point, οι φωτογραφίες είναι στημένες με τέτοιο τρόπο ώστε τα μάτια του θεατή να μη στέκονται πουθενά παρά να περιπλανώνται μέσα τους, σε μια απολαυστική —όσο και αγωνιώδη— προσπάθεια να ανακαλύψουν κάποια οικεία εικόνα, την αρχή και το τέλος της. Η αναζήτηση αποδεικνύεται τις περισσότερες φορές μάταια.

Πόσα κορμιά απαρτίζουν συνήθως ένα από τα τοπία σας; Κοιτώντας τις φωτογραφίες συμπεραίνει κανείς ότι πρόκειται για τα κορμιά πολλών διαφορετικών ανθρώπων, που τα στοιβάξατε και τα πλέξατε μεταξύ τους.

«Σε κάθε φωτογραφία αυτής της σειράς αυτό που βλέπουμε είναι ουσιαστικά το σώμα ενός μόνο ανθρώπου, φωτογραφημένο από πολλές διαφορετικές οπτικές γωνίες. Καταλαβαίνω πως θα ιντριγκάριζε περισσότερο η ιδέα ότι πρόκειται για πολλούς διαφορετικούς, αλλά, αν έκανα κάτι τέτοιο, θα θυσίαζα την ομοιομορφία του τόνου του δέρματος και την αίσθηση του ενιαίου που έχουν τώρα τα τοπία. Μου αρέσε επίσης το γεγονός ότι πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο, διότι προσθέτει την πτυχή ενός εναλλακτικού προσωπικού πορτρέτου και μιας πιο στενής σύνδεσης με το υποκείμενο της φωτογραφίας. Εξάλλου, ήθελα να αποφύγω το να έχει υπερβολικό ερωτισμό το τελικό αποτέλεσμα, και πιστεύω πως, αν στο στάδιο της φωτογράφισης, συμμετείχαν πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι, οι εικόνες θα κατέληγαν αρκετά πιο ερωτικές. Εκείνα που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι να βρω τον τρόπο και τη δομή ώστε να αποδοθεί η αίσθηση πως το σώμα είναι κι αυτό ένα τοπίο· είναι το μέρος όπου κατοικούμε εμείς.