Ρετρό #72 — δεν άκουσα, πώς είπατε;

Ολλανδία, c. 1930: Το 1930 ο ολλανδικός στρατός απέκτησε υπηρεσία αεράμυνας. Από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1930 και τη χρήση του ραντάρ, το μοναδικό μέσο για τον εντοπισμό των εχθρικών πολεμικών αεροσκαφών ήταν οι «ακουστικοί καθρέφτες». Επρόκειτο για συστήματα, είτε σταθερά είτε φορητά, παραβολικών κατόπτρων που συγκέντρωναν τον ήχο και είχαν μικρή αποτελεσματικότητα, καθώς όσο βελτιώνονταν αυτά τόσο αυξανόταν και η ταχύτητα των αεροσκαφών. Το συγκεκριμένο μοντέλο αποτελείται από δύο παραβολικούς καθρέφτες με σταθερή μεταξύ τους απόσταση και με φουσκωτές υποδοχές για τα αυτιά, ώστε να μπορεί να προσαρμοστεί στο μέγεθος του κεφαλιού του κάθε χρήστη. Όσο κι αν το σύστημα των ακουστικών κατόπτρων είχε πολύ μικρή αποτελεσματικότητα, δεν πήγε εντελώς χαμένο: η υποδομή δικτύου ακουστικών κατόπτρων, που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1930 με στόχο το συνδυασμό δεδομένων, αξιοποιήθηκε πλήρως με την έλευση του ραντάρ και την εφαρμογή του στην αεράμυνα, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

—Επιλογή φωτογραφίας / κείμενο: Γιώργος Τσακνιάς—

Ο φωτογράφος ως σιωπηλός μάρτυρας της ιστορίας. Φωτογραφίες —αστείες, περίεργες, σπάνιες, νοσταλγικές— που αποκαλύπτουν ή υπενθυμίζουν πώς ήταν κάποτε ο κόσμος. Κάθε Τρίτη και Παρασκευή στο dim/art.

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Vintage