Smoke on the water

Αυτό δεν είναι τραγούδι #25
Dj της ημέρας: Γρηγόρης Καραγρηγορίου

Σα να κλέβω εκκλησία, αλλά να «πω» κι αυτή την ιστορία. Τι ιστορία να πεις δηλαδή για το κομμάτι; Τα λέει όλα στον στίχο, όποιος δε κατάλαβε ή δε ξέρει αγγλικά ή πρέπει να το ψάξει γενικά. H εισαγωγή από το Smoke on the water είναι ένα από τα πιο γνωστά riff στην ιστορία της rock μουσικής. Στην Ελλάδα, όπου η εποχή της hard rock κράτησε δυο δεκαετίες παραπάνω, δύσκολα θα βρεις κάποιον κάτω από 60 και πάνω από 30 να μην το έχει μουρμουρίσει και να μην ξέρει τους δυο στίχους του ρεφρέν. Η πλάκα είναι ότι το απλό riff πηγαίνει πακέτο με τους απλούς στίχους που απλά πάλι λένε μια πραγματική ιστορία. Δεν έχει εδώ ψυχεδελικά όνειρα, βέβηλες μεταφορές και κρυμμένα νοήματα, ακόμη κι αν το παίξεις ανάποδα, διαγώνια ή το μεταφράσεις στα σανσκριτικά. Οι Purple πάνε στο Montreux στην Ελβετία να ηχογραφήσουν με το crew του Rolling Stones Mobile Studio το νέο δίσκο τους Machine Head στο Casino. Την προηγούμενη μέρα παίζει ο Zappa με τους Mothers εκεί. Ένας ηλίθιος πετάει μια φωτοβολίδα και βάζει φωτιά στο ταβάνι. Όλο το Casino καίγεται, γεμίζει καπνούς η λίμνη. Ψάχνουν που θα ηχογραφήσουν, αρχικά σε ένα θέατρο ονόματι Pavillion, τους διώχνουν οι γείτονες γιατί λέει κάνουν πολύ θόρυβο. Τελικά πάνε στο κλειστό Grand Hotel. Χάος, έτοιμοι να τα παρατήσουν. Είναι και επιρρεπείς στις ακολασίες και τα πιώματα, έχει ξεμείνει κι ο Zappa, η κατάσταση οδεύει προς την εντροπία. Πρώτο κομμάτι, ένα riff με κλεμμένα ακόρντα από την 5η του Μπετόβεν. Δεν έχει στίχους, Ο Glover αρχίζει να λέει για πλάκα την ταλαιπώρια των τελευταίων ημερών κι ο Gillan το φτιάχνει σε λειτουργικούς στίχους στο πόδι. Done. …Don’t know what’s going wrong inside.

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. 

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια