Πίσω από κάθε πόρτα
—Δ.Π. Παπαδίτσας—
Υπάρχει ένας τόπος από τραγούδι
Υπάρχουν για τη φωνή μας υποσχέσεις
Όχι από θάνατο ούτε από ρέμβη
Χέρια αγαπημένα καθώς ακουμπούν στο μέτωπό μας
Βλέμματα που σαλεύουν μέσα μας όπως πουλιά στον ουρανό
Αφήνοντας το ρίγος μιας τωρινής ευτυχίας
Αν αύριο μ’ έβρισκες αμίλητο
Στερημένον κι από σκιά δέντρου ακόμα
Στο δέρμα μου θα κάρπιζε ο αλλοτινός καιρός
Θα με πλησίαζες και θα έφευγες με την ανάμνησή μου
Να γιατί τα βήματά μου τ’ ακούς σε κάθε σκάλα
και πίσω από κάθε πόρτα
στέκομαι χτυπώντας.
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
dimart 
Σχολιάστε