Αθήνα, 1932: Σε μία από τις μεταμορφώσεις της που προσέγγιζαν περισσότερο αυτό που ονομάζουμε «πλατεία» (σε αντίθεση με τη σημερινή της μορφή που την καθιστά απλώς και μόνο έναν από τους κυκλοφοριακούς κόμβους της πόλης), η πλατεία Ομονοίας είναι στρογγυλή, έχει υπαίθρια ανθοπωλεία και σκάλες που οδηγούν στον υπόγειο Ηλεκτρικό σιδηρόδρομο που είχε εγκαινιάσει το 1930 ο Βενιζέλος. Τη μορφή αυτή είχε πάρει η πλατεία το 1931, επί δημαρχίας Σπύρου Μερκούρη. Μια ομάδα ειδικών έπεισε τον δήμαρχο, πως για αισθητικούς λόγους έπρεπε να καμουφλαριστεί η άσχημη τσιμεντένια καμινάδα του αεραγωγού του Ηλεκτρικού και πως ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος ήταν να χτίσουν άλλες 7 στήλες περιμετρικά της πλατείας, να τους δώσουν μορφή κιόνων ακαθόριστου ρυθμού και να τοποθετήσουν στα κυβικά βάθρα που τις στήριζαν τα αγάλματα των εννέα Μουσών. Ή μάλλον, των οκτώ από τις εννέα Μούσες, μια και η ένατη τους περίσσευε. Σύμφωνα με αστικό μύθο (που μεταφέρουμε με κάθε επιφύλαξη), η εν λόγω ένατη άτυχη μούσα ήταν η Καλλιόπη, η οποία είχε αποθηκευτεί προσωρινά (δηλαδή μόνιμα) δίπλα στα δημόσια ουρητήρια του Υπογείου. Το πώς καταλήγει ο μύθος, το μαντεύετε: από εκεί πήραν το όνομά τους οι τουαλέτες στο στρατό. Η Ομόνοια άλλαξε έκτοτε πλείστες όσες όψεις, οι δε μούσες, μετά τις έντονες διαμαρτυρίες πολιτών για την «κακογουστιά» τους, αφαιρέθηκαν μετά από λίγα χρόνια και βρέθηκαν εδώ κι εκεί στην Ελλάδα. Λέγεται πως η Καλλιόπη καταστράφηκε.
—Επιλογή φωτογραφίας / κείμενο: Μαρία Τσάκος—
Ο φωτογράφος ως σιωπηλός μάρτυρας της ιστορίας. Φωτογραφίες —αστείες, περίεργες, σπάνιες, νοσταλγικές— που αποκαλύπτουν ή υπενθυμίζουν πώς ήταν κάποτε ο κόσμος. Κάθε Τρίτη και Παρασκευή στο dim/art.
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Vintage
dimart 
Σχολιάστε