Αυτό δεν είναι τραγούδι #447
Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που κάνει ένα τραγούδι αγαπημένο. Ξέρω πως τα τραγούδια του Μάνου Λοΐζου τα τραγουδάει ο γιος μου, που δεν είχε καν γεννηθεί όταν πέθανε. Τραγουδούσε τα περισσότερα ολόκληρα όταν τον πήγα, μερικά χρόνια πριν, στη συναυλία-αφιέρωμα που έκανε η Αλεξίου. Και παρά τη «ροκ στροφή» της εφηβείας, ακόμα τα μουρμουρά όταν τα ακούω εγώ.
Ξέρω πως κι ο Γιάννης ήταν βρέφος όταν πέθανε ο Μάνος. Κι όμως, τριάντα τόσα χρόνια μετά, τραγουδά κάτι δικό του πάντα στις συναυλίες του, κι ο κόσμος —νέα παιδιά τα περισσότερα— τραγουδά μαζί του.
Ξέρω πως γίνεται να αγαπάς και να σου λείπουν άνθρωποι που δεν γνώρισες ποτέ από κοντά, μόνο από τη δουλειά τους. Ο Μάνος λείπει. Έφυγε πολύ νωρίς, και λείπει.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
dimart 
Σχολιάστε