—του Τέλη Σαμαντά—
«Δεν έχει γίνει συζήτηση για τον επικεφαλής στο υπουργείο Πολιτισμού, αφού οι κουβέντες επικεντρώθηκαν στα σημαντικά υπουργεία», αναφέρει το πολιτικό ρεπορτάζ. Πραγματικά, γιατί να γίνει; Δεκαετίες τώρα το υπουργείο Πολιτισμού αντιμετωπίζεται είτε ως «παρηγοριά» για κάποιον αποτυχημένο πολιτευτή είτε ως «επιβράβευση» για κάποιον επιτυχημένο, που δεν κάνει όμως για άλλη δουλειά – ως ο «φτωχός συγγενής» πάντως σε κάθε περίπτωση. Είναι κι αυτό ένα διαχρονικό δείγμα του πως αντιμετωπίζεται στη χώρα μας ο συνδυασμός πολιτισμού και ανάπτυξης.
Απλώς να υπενθυμίσουμε πως μια πρόσφατη έρευνα στη Γαλλία έδειξε ότι τα συνολικά έσοδα από τον πολιτισμό και η συμμετοχή τους στο ΑΕΠ της χώρας είναι οχταπλάσια από αυτά της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Αλλά για «έσοδα» θα μιλάμε τώρα; Εδώ μας αρκεί το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» και οι συντεχνίες που έχουν αναλάβει τη φρούρηση του.
* * *


Σχολιάστε