Κούφια η ώρα

Αυτό δεν είναι τραγούδι #937
Dj της ημέρας, το dim/art

Τον Δεκέμβριο του 1990, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης κυκλοφόρησε τον δίσκο «Γιατί θα γίνω μαραγκός!» Στο τελευταίο τραγούδι, με τίτλο «Κούφια η ώρα», περιγράφει πώς θέλει να είναι η κηδεία του αν («λέμε, αν!») πεθάνει. Αντίο, Λουκιανέ.
Aν ποτέ πεθάνω —αν, λέμε, αν!—
κάψτε ένα πιάνο κι ένα μπουφάν.

Καίτε ένα αμάξι κάθε δειλινό
θέλω και τάξη, θέλω και χαμό.

Δε θέλω φιέστες ούτε φωνές
τρεις μαζορέτες μ’ άσπρες στολές,
ξανθούλες.

Και κάποια μπάντα στο πουθενά
να παίζει «τα θερινά σινεμά».

Θέλω ένα πάρτι μες στο γκαζόν
κάποια Τετάρτη ίσως μ’ άπειρα γκαρσόν.

Θα `χει ποτά για όλους πιειτε ένα τζιν
δύο βότκες και δε θέλω μαύρα μόρτες
θέλω μπλου-τζιν.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Με αφορμή την έκθεση GR80s. Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη (25/1,-12/3) στη στήλη δημοσιεύονται τραγούδια (που δεν είναι τραγούδια) της δεκαετίας του ’80.

gr80s_logotitle_gr