Κατηγορία: Ρακοσυλλέκτης

—του Στέλιου Φραγκούλη— Με μια ενστικτώδη ορμή εξολόθρευσης η αγέλη των λύκων έπεσε πάνω στο μοναχικό άτομο του είδους τους και μετά από ένα τέταρτο δεν είχε μείνει άλλο από ένα  σκονισμένο τομάρι. Αμύνθηκε όσο μπορούσε αλλά στο τέλος εγκατέλειψε και αφέθηκε στα δαγκώματα και στα τινάγματα. Είχε πια πάψει να πονάει. Γελούσε. Έβλεπε που…

—του Στέλιου Φραγκούλη— Τα τζιτζίκια ήταν εκατοντάδες, απ’ τη ζέστη σ’ έπιανε πονοκέφαλος. Λυπόμουν τους ηλικιωμένους που πήγαιναν στη λαϊκή μες στη ντάλα να βρουν τα φρούτα και τα χόρτα φτηνά. Ενώ εγώ στο σπίτι μόνος και άνεργος πετάχτηκα στο μίνι μάρκετ να πάρω ένα οικογενειακό παγωτό καϊμάκι, να το φάω βλέποντας συνεντεύξεις του Αξελού.…

—του Στέλιου Φραγκούλη— Όποτε βρίσκω συσκευασμένες σύριγγες τις μαζεύω. Συνήθως κάποιο χαρτόκουτο με διάφορα μπιχλιμπίδια της γιαγιάς ακουμπιέται πλάι στο μπλε κάδο. Και μια μικρή ή μεγάλη έκπληξη τυχαίνει. Κάτι παλιό, χειροποίητο ή βιομηχανικό που σήμερα κυκλοφορεί σε άλλο κουτί, χωρίς τα καθαρευουσιάνικα «ν» στις καταλήξεις. Κι όταν βρω σύριγγα τη βάζω στην τσέπη. Σε…

—του Στέλιου Φραγκούλη— Προσπαθώ να ακολουθώ άλλη διαδρομή κάθε μέρα. Για να μην πλήττω στα ίδια σπίτια, δέντρα και πεζοδρόμια. Δε μ’ αρέσει να περπατάω, έτσι άσκοπα, μονάχα με την ιδέα ότι παρατείνω τη ζωή μου. Περπατάω με συμβουλή γιατρού. Έχω και μαγκούρα. Σήμερα είπα να πάω έεετσι, μετά έεετσι και μετά να στρίψω, να…

—του Στέλιου Φραγκούλη— — Α, αυτό! Αυτό είν’ απ’ την Πόλη! Το ‘χε η γιαγιά μου, κοριτσάκι, είναι για κούκλες. — Τι λέτε; Μα είναι αριστούργημα! — Καλό είναι, παιδί μου — Δεν το θέλετε; — Όχι, παιδί μου, κράτα το — Μα είναι ασημένιο! — Πάρ’ το, ένα συρτάρι τέτοια έχω. Η ηλικιωμένη κυρία,…