Ετικέτα: ΑΝΕΛ
-
Βασίλης Κικίλιας: Βουλκανιζατέρ
—του Μιχάλη Τσιντσίνη— Και τι έγινε που είναι νεοδημοκράτης; Πρέπει να αποκλείσουμε όσους είναι Νέα Δημοκρατία; Ξεχάσατε ότι η Ν.Δ. είναι το 40%; Να αποκλείσουμε το 40%; Οι κυβερνητικοί, που αντιδρούσαν με αυτές τις ρητορικές ερωτήσεις στον θόρυβο για τους χειρουργικούς διορισμούς διοικητών στα νοσοκομεία, δεν έχουν άδικο. Δεν είναι πρόβλημα αν αυτός που διορίζεται…
-
Τράπεζα συναλλαγών
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στο Κοινοβούλιο με την τεχνητή κυβερνητική «πλειοψηφία της γκαζόζας» θα μπορούσαν ίσως να σχολιαστούν με έναν ανεκδοτολογικό τρόπο που θα άρμοζε στη γραφική συγκυρία. Οι συμπεριφορές και οι δηλώσεις της κ. Μεγαλοικονόμου, του κ. Φωκά, του κ. Παπαχριστόπουλου (αλλά και πολλών άλλων «σοβαρών» βουλευτών)…
-
Χρόνιες παθήσεις
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Αυτές τις μέρες τελειώνει άλλη μία πολύ κακή παράσταση του εθνολαϊκισμού. Η αποχώρηση του Πάνου Καμμένου και των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση σηματοδοτεί μια νέα φάση κυβερνητικής παρακμής: «διπλές» και α λα καρτ πλειοψηφίες στη Βουλή, αντιπολιτευόμενοι που ξαφνικά έγιναν συμπολιτευόμενοι, ανεξάρτητοι βουλευτές που θα αναζητούν στέγη σε «κόμματα-σφραγίδα», «ιστορικές…
-
Σουπερνόβα
—του Ηλία Μαγκλίνη— Ακόμα αναρωτιούνται κάποιοι πότε θα ρίξει την κυβέρνηση ο Πάνος Καμμένος. Ορισμένοι ανυπομονούν, άλλοι είναι απλώς περίεργοι να δουν τι θα γίνει. Κακώς, ωστόσο, διότι ποτέ δεν υπήρξε συνέχεια και συνέπεια πράξης με τον λόγο και τις εξαγγελίες του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Ποτέ όμως. Η μόνη συνέπεια είχε να κάνει με τη…
-
Τρίτη εντολή
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Τις τελευταίες εβδομάδες, η διακυβέρνηση της χώρας έχει πάρει μια ενδιαφέρουσα θεατρική τροπή στη διασκέδαση. Πριν από λίγες μέρες ανέβηκε στη σκηνή το «μονόπρακτο Καμμένου», μετά ανέβηκε το «μονόπρακτο Πολάκη», και ακολούθησε το «μονόπρακτο Κοτζιά». Έπεται και συνέχεια. Επειδή όμως οι πολίτες δεν ψήφισαν την κυβέρνηση για να βλέπουν φαρσοκωμωδίες…
-
Η μπέσα και η μπαμπεσιά
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Όλα άρχισαν όταν ο παράταιρος εταίρος της κυβέρνησης έβγαζε τα προεκλογικά σποτάκια με το σπασμένο αριστερό χέρι του «μικρού Αλέξη» και ο ΣΥΡΙΖΑ ένιωθε πως η έφοδος στην εξουσία περνούσε υποχρεωτικά από τις ράγες του τρένου που οδηγούσε ένας ακροδεξιός μηχανοδηγός. Στην αρχή, λίγοι κατάλαβαν ότι ο εναγκαλισμός των δύο…
-
Βαλκανιζατέρ
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Βαλκανιζατέρ, με καμένο μοτέρ, τι με νοιάζει με τέτοια λιακάδα; Βαλκανιζατέρ, χωρίς αμορτισέρ: Ευρώπη, Βαλκάνια, Ελλάδα. —Νίκος Πορτοκάλογλου— Από χτες το βράδυ –και μετά το δημοψήφισμα των Σκοπίων– ο κ. Καμμένος και οι ΑΝΕΛ κρατάνε τα κλειδιά των εκλογών. Αν κρίνει κανείς από τις πρώτες αντιδράσεις του μικρού εταίρου της…
-
Αυτόφωρο
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Οι στίχοι είναι παλιοί και γνωστοί ήδη από τα ρομαντικό χρόνια του 19ου αιώνα, τότε που μεσουρανούσε το άστρο του Αλεξάνδρου Σούτσου: Είν’ ελεύθερος ο Τύπος, φθάνει μόνον να μην βλάψεις / της Αρχής τους Υπαλλήλους, τους Κριτάς, τους Υπουργούς μας και των Υπουργών τους φίλους· / είν’ ελεύθερος ο…
-
Με φόντο τη λίμνη
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— «Zoran, do you know the region of Prespes?» Το καινούργιο προπαγανδιστικό βιντεάκι από το μέγαρο Μαξίμου για την «ιστορική συμφωνία των Πρεσπών»[1] είναι μια μείξη βαλκανικού μελό και πολιτικής προσωπολατρίας, με επίκεντρο τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ. Στο βίντεο, ο Έλληνας πρωθυπουργός κάνει λόγο για την ιστορία που…
-
Η μυθολογία μιας γραβάτας
—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα— Σε μία από τις πιο γνωστές παλαιότερες δηλώσεις του για τις αποφάσεις του Eurogroup του 2012, ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι επιμήκυνση του ελληνικού χρέους είναι απλώς ένα «μακρύτερο σκοινί για να κρεμαστούμε».[1] Ήταν ο καιρός που ο ΣΥΡΙΖΑ μίλαγε για «μονομερή διαγραφή του επονείδιστου χρέους», ενώ διάφοροι «μπαρουφάκηδες» —αλλά…
-
Ταχύπλοα
Αν τα σύμβολα διατηρούν ακόμα τη σημασία τους, οι Πρέσπες θα έπρεπε να ήταν η τελετουργική λήξη μιας γιορτής συμφιλίωσης και όχι η αμήχανη σκηνοθεσία μιας αβέβαιης αρχής.
-
Ζει ο Μεγαλέξανδρος;
—του Γιώργου Τσακνιά για τη στήλη Παροράματα και ημαρτημένα— Όχι. Και γι’ αυτό προφανώς δεν κινδυνεύουμε «να μας τον πάρουν» — ποτέ δεν κινδυνεύαμε. Κατά την προσωπική μου γνώμη, ούτε ο αλυτρωτισμός των βορείων γειτόνων μας συνιστούσε ποτέ σοβαρό κίνδυνο. Είμαστε (δυστυχώς) οπλισμένοι σαν αστακοί, λόγω της δύσκολης σχέσης μας με τον άλλο μας γείτονα, στα ανατολικά, και…
dimart 