Ετικέτα: Νατάσσα Συλλιγνάκη
-
Ανεπίδοτα γράμματα
Αυτό δεν είναι τραγούδι #822 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Αγαπώ πολύ το θέατρο, από παιδί. Παλιά πήγαινα πάρα πολύ συχνά. Τα τελευταία χρόνια όχι όσο θα ‘θελα – οι λόγοι πολλοί: χρόνος μηδέν πια, χρήματα επίσης, δεκάδες παραστάσεις στην Αθήνα (ποια να πρωτοδιαλέξεις), οι περισσότερες μέσα στη βδομάδα κι όχι Σαββατοκύριακα. Έτσι πηγαίνω…
-
Ο Σεπτέμβρης ντύθηκε δάσκαλος
Αυτό δεν είναι τραγούδι #784 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη [Ένα κείμενο κι ένα τραγούδι, για τον Σεπτέμβρη που έρχεται. Για τη χρονιά που ξεκινάει.] Δυο ζάχαρη και μια κοφτή καφέ, ένα κουταλάκι νερό και ανακάτεμα ο καφές του Ο Σεπτέμβρης ντύθηκε ανόρεχτα δάσκαλος Πότισε το μαντήλι του δυο ρανίδες με τη μυρωδιά μουσκεμένου…
-
Ήλιε, ήλιε αρχηγέ
Αυτό δεν είναι τραγούδι #771 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου παρακολουθώ τις τελετές έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Όχι πως είμαι καμία φανατική του θεσμού — ζήτημα να δω έναν αγώνα μπάσκετ, λίγο τένις ή ενόργανη, κυρίως κοριτσιών. Όμως μ’ αρέσει το αυστηρό τελετουργικό της έναρξης, το πρωτόκολλο…
-
Ο καθρέφτης
Αυτό δεν είναι τραγούδι #764 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Αυτό δεν είναι τραγούδι, είναι συνειρμοί μιας μέρας. Στο αγαπημένο υπόγειο για βιβλία, μετά από πολύ καιρό. Το μάτι μου πέφτει στο «Το κορίτσι από τη Δανία» του David Ebershoff – με σκηνή από την ταινία στο εξώφυλλο, φυσικά. Το διάβασα στα αγγλικά πριν δω…
-
«Έλα να με σώσεις»
—της Νατάσσας Συλλιγνάκη— Το Γραφείο Τύπου των Επαναστατικών Δυνάμεων της Συρίας (Revolutionary Forces Media Office in Syria — RFS) δημοσίευσε φωτογραφίες παιδιών να κρατούν σκίτσα με φιγούρες Pokémon. Οι εικόνες αυτές πλημμύρισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το μήνυμα των παιδιών είναι «Είμαι εδώ, έλα να με σώσεις». Πάνω στις ζωγραφιές αναγράφονται και οι πόλεις που ζουν…
-
Gotta catch ‘em all!
—της Νατάσσας Συλλιγνάκη— Ήταν θέμα (ελάχιστου) χρόνου: το #pokémonGO έχει ξετρελάνει εκατομμύρια παίκτες ήδη σε όλον τον κόσμο, που τριγυρίζουν για να «πιάσουν» τα μικρά εικονικά τερατάκια τσέπης (pocket monster-pokemon) με τα κινητά τους. Με πρώτη μέρα κυκλοφορίας την 6η Ιουλίου του 2016, μετράμε λιγότερο από μήνα — κι όμως! Σε 10 μέρες και σε…
-
Ο Κουταλιανός
Αυτό δεν είναι τραγούδι #731 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Το τραγούδι «Κουταλιανός» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου δεν αναφέρεται στον πραγματικό Κουταλιανό, αφού σε καμία περίπτωση ο Παναής δεν έτρεμε ούτε τη γυναίκα του, αλλά ούτε και τις τίγρεις. Απλώς από παλιά συνηθιζόταν ο κάθε χειροδύναμος άντρας να αποκαλείται Κουταλιανός,…
-
Το βιβλίο, ο φίλος μου
Το βιβλίο της άμμου #46 Τι έκανε, λοιπόν, όλα τούτα τα χρόνια; Τίποτα. Μάζευε γνώση και φαρμάκι. Ήθελε να είναι καλός και δεν ήξερε. Ήθελε να γυρέψει το Μάικωβο, μα το γέλασαν οι δρόμοι. Τι, λοιπόν, να κάνει; Μια μέρα κάθισε και παίδεψε το κεφάλι του. Το ‘βαλε κάτω και το παίδεψε, το ‘πλεξε όπως…
-
Όμορφη που ‘ναι η Κρήτη
Αυτό δεν είναι τραγούδι #719 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Μάνος Χατζιδάκις : Έξι λαϊκές ζωγραφιές, Ο κύκλος με την κιμωλία, Ο κύκλος του C.N.S, Ποτέ την Κυριακή, Ελλάς, η χώρα των ονείρων, Οδός Ονείρων, Το χαμόγελο της Τζοκόντας, Reflections, Ο Μεγάλος Ερωτικός, Αθανασία, Για την Ελένη, Η εποχή της Μελισσάνθης, Πορνογραφία… Και Τρίτο…
-
Μαλαματένια λόγια
Αυτό δεν είναι τραγούδι #713 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Τα «Μαλαματένια λόγια» είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια πάντα — αν έφτιαχνα λίστα, θα ήταν στο top-10 μου σίγουρα. Οι λόγοι πολλοί: οι καταπληκτικοί στίχοι του Μάνου Ελευθερίου (δεν είσαι, δεν θα ‘πρεπε να τολμάς να λέγεσαι ποιητής αν δεν έχεις…
-
Η σπηλιά
Το βιβλίο της άμμου #44 «Έχεις διαβάσει την Πολιτεία του Πλάτωνα, Νταρ;», ρώτησε ο Τζούλιαν. «Όχι, δεν τα κατάφερα». «Είναι σημαντικό να διαβάζεις πρώτα τα σπουδαία βιβλία, ξέρεις. Διαφορετικά μπορεί απλώς να συνειδητοποιήσεις ότι σου τελειώνει ο χρόνος. Εν πάση περιπτώσει, υπάρχει ένα τμήμα στο βιβλίο, όπου ένα πλήθος ανθρώπων κάθεται σε ένα σπήλαιο, παρόμοιο…
-
Η θειά Πιπίνα, το φασκόμηλο κι ο Ερωτόκριτος
Αυτό δεν είναι τραγούδι #691 Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη Η μητέρα μου, η γαζία, το καναρίνι, έχουν σμίξει αχώριστα, αθάνατα μέσα στο μυαλό μου΄ δεν μπορώ πια να μυρίσω γαζία, ν΄ακούσω καναρίνι, χωρίς ν΄ανέβει από το μνήμα της —από το σπλάχνο μου— η μητέρα μου και να σμίξει με τη μυρωδιά τούτη και…
dimart 