Ετικέτα: Τάκης Μενδράκος
-

Σ’ ένα νέο που αυτοκτόνησε
—του Αργύρη Nicolas Van Brussel— Στο νεκρικό προσωπείο του ανώνυμου νέου θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αποτυπωμένη η μορφή του Κώστα Καρυωτάκη, έχοντας ως δεδομένο τη σχέση του με τη Μαρία Πολυδούρη. Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι η Πολυδούρη δημοσιεύει το ποίημα για πρώτη φορά το Μάιο του 1929,1 λίγους μήνες μετά από την…
-

Το ποίημα της εβδομάδας 15/11
Ουρανός —Λέοναρντ Κοέν— Μετάφραση: Τάκης Μενδράκος Περνάνε οι μεγάλοι. Περνάν χωρίς ν’ αγγίζουνε Περνάν χωρίς να βλέπουνε Καθένας στη χαρά του Στη φλόγα του ο καθένας Κανείς δεν έχει την ανάγκη του αλλουνού Κι όλοι μαζί έχουν την πιο βαθιάν ανάγκη Περνάνε οι μεγάλοι Ταγμένοι σ’ ένα πολλαπλό ουρανό Σε κάποια τροχιά αιώνιου γέλιου Περνάνε…
-

Το ποίημα της εβδομάδας 11/2
Αποχαιρετώντας ένα φίλο —Έζρα Πάουντ— Μετάφραση: Τάκης Μενδράκος Είναι γαλάζια τα βουνά εκεί στα βόρεια τείχη, Κάτασπρο το ποτάμι που τα ζώνει· Εδώ θα πρέπει να χωρίσουμε Και να διασχίσουμε χιλιάδες μίλια ξερή χλόη. Ο νους σύννεφο ταξιδιάρικο, πλατύ, Και η δύση γέρνει, όπως δυο γνώριμοι παλιοί Αποχαιρετιούνται, σκύβοντας από μακριά με σταυρωμένα χέρα. Τ’…