04|

Δίσκοι που επιμένουν να στριφογυρνούν στο μυαλό των συντελεστών του dim/art

—του Διονύση Νοταράκη—

Teenage Fanclub & Jad Fair- Words of Wisdom and Hope Alternative Tentacles/Domino 2002

Μετά την παρουσίαση του Crossing Dragon Bridge, άλλη μια υπερατλαντική μουσική συνεύρεση θα μας απασχολήσει αυτό το δεκαήμερο, αυτή του Αμερικάνου Jad Fair, γνωστού για την συμμετοχή του στην μακροβιότερη ίσως  punk rock μπάντα Half Japanese και των μεταγενέστερων Teenage Fanclub από τη Σκωτία. Η μουσική συνεύρεση ανάμεσα στον μάλλον cult Jad Fair, ο οποίος επιμένει να μη κουρδίζει την κιθάρα του μετά από κοντά σαράντα χρόνια στη σκηνή και να αραδιάζει στίχους βγαλμένους από sci-fi μυθιστορήματα, και των  Teenage Fanclub την μπάντα όπου τρία από τα τέσσερα μέλη γράφουν τα τραγούδια θα μπορούσε να είναι ενδιαφέρουσα, ωστόσο, σε γενικές γραμμές, το αποτέλεσμα είναι αρκετά χαμηλότερο των προσδοκιών. Ίσως να είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι ο δίσκος αυτός είναι ο μόνος  των Teenage Fanclub, μαζί με το A Catholic Education, που δεν κατάφερε να αναρριχηθεί στο Βρετανικό Top 100. Παρόλα αυτά πρέπει να αναγνωριστεί πως πρόκειται για ένα ειλικρινές album, βασισμένο στα πρωταρχικά στοιχεία του Rock ‘n’ Roll, με καλές στιγμές που επισημάνθηκαν αμέσως. Ας μη ξεχνάμε πως στο ήδη μακρινό 2002 το ευρείας κυκλοφορίες Βρετανικό μουσικό περιοδικό Uncut δεν δίστασε να συμπεριλάβει το Crush on You στο μηνιαίο του compilation τον Απρίλιο του 2002.  Το Crush on You, όμως, που φέρνει στο μυαλό τους Modern Lovers στα πολύ πρώτα τους χρόνια, δεν αρκεί από μόνο του για να σώσει  την κατάσταση, όπως επίσης δεν είναι αρκετά και τα backing vocals της Katrina Mitchell των The Pastels. Παρά το γεγονός ότι οι ερμηνείες είναι αρκούντως ειρωνικές, ο δίσκος υστερεί στιχουργικά. Ενώ το The power of you tenderness  θα μπορούσε να αποτελέσει μια όμορφη α λά Lou Reed εξομολόγηση, οι στίχοι κυριολεκτικά το χαντακώνουν: My heart is literally jumping like a kangaroo. I mean, not literally, but poetically. I mean… well, you know what I mean. Yeah! Ακόμα και κομμάτια όπως το Secret Heart με την πολύ ενδιαφέρουσα μπασογραμμή και τα αναλόγου ενδιαφέροντος πλήκτρα ακούγονται flat και ανολοκλήρωτα. Στα δυνατά σημεία του δίσκου οφείλουμε να συμπεριλάβουμε και το Near to You τόσο για την 1960’s αύρα του όσο και για το όμορφο riff και τα γλυκά φωνητικά της Katrina Mitchell, αγνοώντας βέβαια τους creepy στίχους. Αλλά μέχρις εκεί. Κοντολογίς, ο δίσκος συστήνεται ανεπιφύλακτα στους οπαδούς των δυο συνεργαζόμενων πλευρών αλλά με αρκετές επιφυλάξεις στους μετρίως μυημένους στον συγκεκριμένο ήχο. Φυσικά όμως, όπως έγραψε ο Joe Tangari  για τον δίσκο: chances are that, when you hear it, you’ ll either fall in love or hate it. Μια ακρόαση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Το σίγουρο είναι πάντως πως το Crush on You μπορεί να αποτελέσει την αρχή μιας πολύ πετυχημένης βραδιάς σε ένα μπαρ που ο κόσμος ζητάει μια αφορμή για να ανέβει.

6/10