12/6 Το ποίημα της εβδομάδας

Ο φύλακας των κοπαδιών XLIX

—Φερνάντο Πεσσόα—

Πηγαίνω μέσα και κλείνω το παράθυρο.
Μου φέρνουν το καντηλέρι και με καληνυχτίζουν.
Κι η φωνή μου ικανοποιημένη καληνυχτίζει.
Μακάρι η ζωή μου να ‘ταν αυτό πάντα:
η μέρα ηλιόλουστη ή από βροχή γλυκιά
ή θυελλώδης σαν ο Κόσμος να τελείωνε,
τ’ απόγευμα γλυκό κι οι συντροφιές που περνούν
στερεωμένες μ’ ενδιαφέρον στο παράθυρο,
η ύστατη ματιά φιλική προς την ανάπαυση των δέντρων
κι ύστερα, με το παράθυρο κλειστό και σβηστό το καντηλέρι,
δίχως να διαβάζω τίποτα, μήτε να σκέφτομαι για τίποτα, μήτε να κοιμάμαι,
να νιώθω τη ζωή να κυλάει μέσα μου σαν ποτάμι στην κοίτη του
και πέρα μακριά μια σιωπή μεγάλη σαν ένας θεός που κοιμάται.

Φερνάντο Πεσσόα, Ποιήματα του Αλμπέρτο Καέιρο, Ο φύλακας των κοπαδιών XLIX. Μετάφραση: Φίλιππος Δρακονταειδής.

Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων