Κατηγορία: Το ποίημα της εβδομάδας

Οι θύτες —Γιάννης Βαρβέρης— Σαν λείπει το φως τις νύχτες αντλούμε νερό απ’ τις γειτονικές εστίες με την απόχη του μίσους. Καθένας είναι πρόθυμος για

Άλμπατρος —Κάρολος Μπωντλαίρ— Μετάφραση: Αλέξανδρος Μπάρας Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης, που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο,

[Άναυλα εφύγαν…] —Τέλλος Άγρας— Άναυλα εφύγαν τα πουλιά… κ’ εγώ τα χέρια βάνω στα Περασμένα –σα φωλιά κούφια, που εφύγαν τα πουλιά– να ζεσταθούν απάνω.

Στην τσέχικη γλώσσα —Ιβάν Γελίνεκ— Μετάφραση: Κλείτος Κύρου Σαν βρέχει στην Αγγλία Ακούω από στόματα μανάδων τα ονόματα των παιδιών τους Κι ανάμεσά τους το

Η ασώματη 1 —Δ. Π. Παπαδίτσας— Εγώ σου μιλάω με δακτυλιές σολ και μι και λα ματιάς αφής κι ανάμνησης φωτιάς και δέντρου Το νέφος

Πόθεν η λέξις τραγουδώ —Νάνος Βαλαωρίτης— Όταν ακούω τη λέξη τραγουδώ αρχίζω να πετάω στον αέρα νηφάλιος σα χαρταετός κι έχω μια χάρτινη σακούλα που

Δέντρο μέσα στο σπίτι —Θανάσης Κωσταβάρας— Απερίσπαστος, κάθομαι στο παράθυρο και ρεμβάζω. Χτυπάει η πόρτα· ανοίγω, μα δεν είναι κανένας. Ξαφνικά, βλέπω μέσα στο σπίτι

Η έρημος και ο καθρέφτης —Γιώργης Παυλόπουλος— Υπάρχει, λένε, στην έρημο ένας καθρέφτης. Αν πας εκεί και κοιτάξεις θα ιδείς σε μια στιγμή το αληθινό