Δε σου κάνω τον άγιο — μέρος 2ο

Ένα συλλογικό νουάρ μυθιστόρημα σε συνέχειες, αποκλειστικά στο dim/art

[Μέρος 2ο:  Ζάνος Βαλμάς]

Περίληψη προηγουμένων Ένας άντρας βρίσκεται δολοφονημένος κάπου στην Ηλεία. Του έχουν αφαιρέσει την καρδιά. Από τα κεντρικά στέλνουν τη δαιμόνια αστυνομικίνα Γωγώ να βοηθήσει τα τοπικά όργανα της τάξεως στην εξιχνίαση του στυγερού εγκλήματος, κάτι που δεν βλέπουν με καλό μάτι οι αστυνομικοί της περιοχής…

Το μακό κόλλαγε πάνω της και ακόμα δεν είχε πάει δώδεκα το μεσημέρι. Η Μαρίνα Δανέζη τέλειωνε τη πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή της στο « ILIS FM» με το καλοκαιρινό χιτάκι «Δε σου κάνω τον άγιο» και έδινε τη σκυτάλη στην εκφωνήτρια των ειδήσεων. «Καλύτερη εισαγωγή, δε βρήκες;» τη ρώτησε η νευρική ξανθιά. «Γατί, τι έγινε, κουκλίτσα μου;» απάντησε η Μαρίνα. «Έγινε ένα πτώμα, που όπως λέει το τραγούδι αλλού ήταν το σώμα του κι αλλού ήταν η καρδιά του. Βρήκαν έξω από τη Μανωλάδα έναν εντελώς νεκρό, που κάποιος ψυχάκιας, αφού τον σκότωσε, του άνοιξε την καρδιά για να τη πάρει μαζί του. Και μου βάζεις για εισαγωγή σε τέτοια είδηση το “Δε σου κάνω τον Άγιο” μωρή μαλάκω;»

Η Μαρίνα γύρισε την πλάτη της αποφασισμένη πως δεν θα ανοίξει συζήτηση με την ξανθιά εκφωνήτρια. Η σκηνή έμοιαζε με μια μονομαχία κώλων που μόνο ο έμπειρος ηχολήπτης την πήρε χαμπάρι. Ήταν κοινό μυστικό πως την ξανθιά την πήδαγε ο Τάκης Βελόπουλος, ο διευθυντής του σταθμού, και με άκρες εκεί που πρέπει. Εδώ και καιρό στην εκπομπή του έκανε αφιέρωμα στη «Μαφία της Φράουλας». Η είδηση ήταν τεφαρίκι. Και τώρα που επιτέλους η υπόθεση έπαιρνε νέες διαστάσεις, αυτή «έντυσε» το θέμα με Τσαλίκη λίγο πριν το δελτίο ειδήσεων. «Ειρωνεία όμως», σκέφτηκε.

Κοντοστάθηκε για να ακούσει τη φωνή της ξανθιάς. «Συγκλονισμένη η κοινή γνώμη του νομού μας…κλπ». Της ερχόταν να βάλει τα γέλια. Η κοινή γνώμη έπρεπε να είχε συγκλονιστεί εδώ και καιρό με τα εγκλήματα της τοπικής μαφίας. Απλά τώρα το θύμα δεν ήταν μετανάστης. Το ρεπορτάζ έλεγε πως ο νεκρός ήταν ένας μάλλον παράξενος ελληνο-αμερικανός. Έψαχνε εδώ και καιρό μέσω μιας εταιρίας φυσικό αέριο στην παραθαλάσσια περιοχή. «Κλιμάκιο από την Αθήνα, έχει αναλάβει την υπόθεση», συνέχιζε η ξανθιά.

Η Μαρίνα βγήκε έξω από το σταθμό και μπήκε στο αμάξι της. Η μέρα είχε ξεκινήσει στραβά. Πήρε στο κινητό τον Παύλο. «Αγάπη, να τα πούμε. Σου έχω ρεπορτάζ». Ο Παύλος Νασόπουλος, αστυνομικός συντάκτης της εφημερίδας Πρώτη, σήκωσε το τηλέφωνο βιαστικά. Η Μαρίνα ήταν 29 χρονών κι αυτός είχε περάσει τα 55. Βγαίνανε μαζί εδώ και τρεις μήνες —από τη μέρα που εκείνη τέλειωσε το μεταπτυχιακό της στην Αγγλία και επέστρεψε άφραγκη, άνετη και ωραία στον Πύργο. Εκείνος, έχοντας ξεμείνει εδώ και καιρό χωρίς στήλη στην εφημερίδα, είχε καταλήξει να γράφει άρθρα για παράνομες χασισοφυτείες, και προσφάτως για τη «Μαφία της Φράουλας».

Ένας έρωτας της ασυνάρτητης επαρχίας· απότομος, κρυφός και έντονος. Ο Παύλος μεσολάβησε για να πάρει η μικρή την πρωινή εκπομπή στο ραδιόφωνο. «Τους είπες πως μου άρεσε η δημοσιογραφία και για αυτό μου δώσανε το καλιτεχνικό κατινάζ στη ζώνη 10-12;» γκρίνιαζε εκείνη. «Από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις», της έλεγε αυτός. Η γκρίνια τέλειωνε συνήθως με ένα εξίσου ασυνάρτητο πήδημα. Νοικιάζανε ένα δωμάτιο σε ένα μικρό ξενοδοχείο στο Κατάκολο. Ο κήπος είχε διακόσμηση με γύψινους κύκνους και το δωμάτιο ήταν γεμάτο ζωγραφιές με αρχαίες ερωτικές σκηνές. «Πιο κιτς, πεθαίνεις», του είπε η Μαρίνα γελώντας όταν πρωτομπήκε. «Στην πόλη θα ήταν πιο δύσκολα», απάντησε αυτός καθώς έβγαζε τα ρούχα του, νιώθοντας ντροπή και αμηχανία.

Στο τηλέφωνο τού τα είπε όλα βιαστικά και με τη μία. Για το φόνο, για τη «Μαφία της Φράουλας», για τον Βελόπουλο και για το κλιμάκιο από την Αθήνα. «Ναι, άκουσα πως έχει έρθει μια σούπερ ντετέκτιβ από το Κολωνάκι», τη διέκοψε εκείνος, μιλώντας βραχνά και βαριεστημένα. «Αλλά όλα αυτά γιατί μου τα λες;» την έκοψε. «Τα λένε ήδη οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα». «Δε θες ρεπορτάζ, ρε αγάπη;» είπε η Μαρίνα. «Ε, λοιπόν, άκου: είχα κοζάρει τον Βελόπουλο μαζί με τον ελληνοαμερικάνο, το θύμα ντε, τουλάχιστον τρεις φορές στο σκάφος, στο Κατάκολο. Είμαι σίγουρη πως κάτι περίεργο λέγανε, γιατί την τελευταία φορά φώναζαν».

«Να τα πούμε από κοντά;» τη ρώτησε. «Θα με πας πάλι για παρακμιακό σεξ στο γνωστό ξενοδοχείο ή θα είμαι επιτέλους η δημοσιογραφική “πηγή σου”;» ρώτησε με νάζι η Μαρίνα. «Ραντεβού στις εννιά, στο Αγνάντι, στην παραλία του Αγίου Ανδρέα», την έκοψε απότομα εκείνος από την άλλη άκρη της γραμμής. «Θα φτάσω πρώτη ως συνήθως και θα πεινάω σα λύκος μετά το γυμναστήριο. Τι να παραγγείλω να φάμε;»

«Φράουλες και αίμα», απάντησε εκείνος γελώντας.

[ Σ υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι  την επόμενη Τρίτη, 23 Ιουλίου, αποκλειστικά στο dim/art ]

Δε σου κάνω τον άγιο — μυθιστόρημα σε συνέχειες

Το dim/art στο facebook
Το dim/art στο facebook

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.