Εισαγωγικό σημείωμα για το project των Yves Marchant και Romain Meffree Τhe ruins of Detroit
—Απόδοση για το dim/art: Διονύσης Νοταράκης—
Στο τέλος του 19ου αιώνα, η ανθρωπότητα ήταν έτοιμη να εκπληρώσει ένα παλιό όνειρο. Η ιδέα των γρήγορων και αυτόνομων μέσων μεταφοράς γινόταν σταδιακά πραγματικότητα για τους ανά τον κόσμο μηχανικούς. Χάρη στην ιδανική τοποθεσία του στο Great Lakes Basin, το Ντίτροϊτ ήταν έτοιμη να πραγματοποιήσει τη δική του βιομηχανική επανάσταση. Οραματιστές μηχανικοί και επιχειρηματίες άρχισαν να συρρέουν στην περιοχή.
Το 1913, ο ανερχόμενος κατασκευαστής αυτοκινήτων Henry Ford τελειοποίησε την πρώτη μεγάλης κλίμακας γραμμή παραγωγής. Μέσα σε λίγα χρόνια, το Ντίτροϊτ ήταν έτοιμο να γίνει η παγκόσμια πρωτεύουσα της αυτοκινητοβιομηχανίας και το λίκνο της μαζικής παραγωγής. Για πρώτη φορά στην ιστορία, η αφθονία ήταν προσιτή από τη μεγάλη μάζα των ανθρώπων. Ο πλούτος της πόλης μετουσιώθηκες σε μνημειώδεις ουρανοξύστες και φανταχτερές γειτονιές. Το Ντίτροϊτ έγινε ο εκτυφλωτικός φάρος του Αμερικανικού ονείρου. Χιλιάδες μετανάστες έσπευσαν για να βρουν δουλειά. Την δεκαετία του 1950 ο πληθυσμός του ανήλθε στα δυο εκατομμύρια κατοίκους. Το Ντίτροϊτ έγινε η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η αυτοκίνηση μετέφερε τους ανθρώπους πιο γρήγορα και πιο μακριά. Δρόμοι, αυτοκινητόδρομοι και χώροι στάθμευσης αναδιαμόρφωσαν για πάντα το τοπίο. Στις αρχές τις δεκαετίας του 1950 τα εργοστάσια μεταφέρθηκαν στην περιφέρεια του Ντίτροϊτ. Τα στρώματα των μεσοαστών λευκών άρχισαν να εγκαταλείπουν το κέντρο της πόλης και να εγκαθίστανται σε ολοκαίνουριες μαζικής παραγωγής προαστιακές κωμοπόλεις. Οι αυτοκινητόδρομοι κατακερμάτιζαν τον αστικό ιστό. Η αποβιομηχανοποίηση και ο φυλετικός διαχωρισμός εντάθηκαν. Το 1967 κοινωνικές εντάσεις οδήγησαν στην έκρηξη μιας από τις πλέον βίαιες αστικές ταραχές της αμερικανικής ιστορίας. Η φυγή του πληθυσμού επιταχύνθηκε και ολόκληρες γειτονιές άρχισαν να εξαφανίζονται. Τα ξεπερασμένα κτίρια στο κέντρο της πόλης άρχισαν να αδειάζουν. Μέσα σε πενήντα χρόνια, το Ντίτροϊτ έχασε πάνω από το μισό του πληθυσμού του.
Το Ντίτροϊτ, η βιομηχανική πρωτεύουσα του 20ού αιώνα, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του σύγχρονου κόσμου. Η λογική που γέννησε την πόλη ήταν και η λογική που την κατέστρεψε. Σήμερα, σε αντίθεση με οπουδήποτε αλλού, τα ερείπια της πόλης δεν είναι απομονωμένες λεπτομέρειες στο αστικό περιβάλλον. Έχουν μετατραπεί σε φυσικό συστατικό του τοπίου. Στο Ντίτροϊτ παρουσιάζονται όλα τα αρχετυπικά κτήρια μας αμερικανικής πόλης στο στάδιο της μουμιοποίησης. Τα υπέροχα καταρρέοντα μνημεία του αποτελούν —όπως ακριβώς οι Πυραμίδες της Αιγύπτου, το Κολοσσαίο της Ρώμης, η Ακρόπολη των Αθηνών— απομεινάρια της παρακμής μιας μεγάλης Αυτοκρατορίας.
Χωρίς τίτλο
Ο Κεντρικός Σταθμός του Michigan
Woodward Avenue
Αίθριο, Farwell Building
Οδοντιατρείο στον 18ο όροφο του David Broderick Tower
Κτίριο Donovan
Κτίριο David Whitney
Το γραφείο Bagley-Clifford, Εθνική Τράπεζα
Κτίρια Metropolitan & Wurlitzer
United Artists Theater
Ξενοδοχείο Fort Shelby
Αίθουσα Χορού, American Hotel
Οικεία William Livingstone
Λειωμένο Ρολόι, Cass Technical High School
Πρώην Εκκλησία Ουνιταριανών
Πιάνο, Saint Albertus School
Εκκλησία Μεθοδιστών
Luben Apartments
Rich-Dex Apartments
Apartments
Αίθουσα διδασκαλίας, St Margaret Mary School
Αίθουσα βιολογίας, Wilbur Wright High School
St Christopher House, πρώην Δημόσια Βιβλιοθήκη
23. Αίθουσα χορού Vanity
Δημοτικό Σχολείο Jane Cooper, Άνοιξη 2008
Δημοτικό Σχολείο Jane Cooper, Άνοιξη 2009
Αστυνομικό Τμήμα Highland Park
Packard Motors Plant
Fisher Body 21 Plant
Δωμάτιο 1504, Lee Plaza Hotel
Αίθουσα χορού, Lee Plaza Hotel
Packard Motors Plant
Το βιβλίο «The Ruins of Detroit» με εισαγωγή από τους Robert Polidori και Thomas Sugrue 230 σελίδων και 186 έγχρωμων φωτογραφιών, διαστάσεων 38×29 εκατοστών κυκλοφορεί από εκδόσεις Steidl. Περισσότερα εδώ.
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Αρχιτεκτονική / αστικό τοπίο
dimart 
Σχολιάστε