Εκεί που τα γαλάζια άλογα
—Raymond Souster—
Ο δρόμος είναι ήσυχος,
ο θόρυβος που ακουγόταν απ’ τον τοίχο έπαψε,
το γατάκι κουλουριάστηκε στην καρέκλα,
το ραδιόφωνο έκλεισε, τ’ άδεια μπουκάλια για το γάλα
έξω απ’ την πόρτα.
Και τώρα
μονάχα ο ύπνος και όνειρα και σκέψεις του ύπνου.
Ούτε κι ο έρωτας δε μας κρατάει ξάγρυπνους απόψε
καθώς βυθιζόμαστε σ’ αυτή την παράξενη χώρα
όπου τα γαλάζια άλογα ανασηκώνουν το κεφάλι τους
χωρίς καβαλάρηδες κι υπερήφανα.
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων


Σχολιάστε