—της Bianca-Olivia Nita για το featureshoot.com. Μετάφραση για το dim/art: Γιώργος Τσακνιάς—
Σε αυτή τη σειρά φωτογραφιών που ονομάζεται Άνθρωποι και σταυροί, ο Ρουμάνος φωτογράφος Vasile Dorolti εστιάζει στους σταυρούς που συναντά ο επισκέπτης της επαρχίας Μαραμούρες στους δρόμους και στις πόρτες των σπιτιών για να αφηγηθεί μια ιστορία αλλαγής, εκμοντερνισμού και παρακμής της παράδοσης.
Οι αναπαραστάσεις του Ιησού αποτελούν στοιχείο της ρουμάνικης υπαίθρου και σύμβολο του θρησκευτικού αισθήματος των κατοίκων. Παραδοσιακά κατασκευάζονταν επιτόπου και αποτελούσαν επίσης έργα λαϊκής χειροτεχνίας. Η τέχνη ωστόσο της κατασκευής ξεχνιέται και δεν γίνεται και καμιά προσπάθεια να διατηρηθεί. Έτσι, οι ντόπιοι καταφεύγουν σε αναπαραστάσεις του Ιησού που έχουν παραχθεί μαζικά, σε διάφορα μέρη του κόσμου. Οι νέοι πλαστικοί Χριστοί δεν εκπροσωπούν το πνεύμα της περιοχής αλλά ένα νέο τρεντ, ένα μείγμα πρακτικού καταναλωτισμού και κιτς.
Η τόσο διεισδυτική ματιά σε ένα στοιχείο τόσο κοινό και καθημερινό, που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο, στην ουσία παραπέμπει στη μετάβαση από την παράδοση σε κάτι που θεωρείται σύγχρονο. Το πέρασμα από τους χειροποίητους στους πλαστικούς Χριστούς απηχεί απώλεια νοήματος και αμφίβολη αισθητική αντίληψη.
Σημείωση του dim/art: Το θέμα της μεταμοντέρνας παγκοσμιοποιημένης λαϊκής (pop) κουλτούρας, και δη της θρησκευτικής, είναι πολύ ενδιαφέρον και σίγουρα όχι μονοσήμαντο. Το θρησκευτικό κιτς υπήρξε πρωτοποριακό, αφού από πολύ νωρίς ενσωμάτωσε εντελώς ξένα στοιχεία και υλικά σε λατρευτικά ή ημι-λατρευτικά αντικείμενα. Στα όρια μεταξύ λαϊκού χριστιανισμού και ενός ιδιότυπου κρυπτοπαγανισμού, καταγράφονται —ιδίως στην κουλτούρα του καθολικισμού αλλά και της ορθοδοξίας— Χριστοί από νέον, σταυροί με λαμπιόνια, Παναγίες που αλλάζουν χρώμα ανάλογα με τον καιρό, χρησιμεύοντας έτσι και ως βαρόμετρα, και πολλά άλλα. Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως η λατρεία της περίφημης Nuestra Señora de Guadalupe στο Μεξικό, η τοτεμική λατρεία του χριστιανικού συμβόλου ενσωματώνεται στις προχριστιανικές αντιλήψεις και τελετουργικές πρακτικές των ντόπιων και ο ισπανικός καθολικισμός ανακατεύται με την προκολομβιανή λατρεία της Μητέρας Γης με τέτοια ένταση και με τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για «προ παγκοσμιοποίησης μεταμοντερνισμό».
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Εικαστικά

















Σχολιάστε