Αυτό δεν είναι τραγούδι #21
Dj της ημέρας: Γιώργος Γλυκοφρύδης
Ο J.J. Cale, (1938 – 2013), το 1973, ηχογραφούσε το δεύτερό του LP.
Το Really. Το συγκεκριμένο LP το ηχογράφησε, κυρίως, στο Nashville, στο Tennessee. Δύο από τα κομμάτια, όμως, τα ηχογράφησε στην Alabama. Ένα από αυτά, το Soulin’, είναι αυτό που μας απασχολεί. Το Really ήταν το δεύτερο LP του J.J. Cale. Η μουσική του είχε ήδη χαρακτηριστεί ένα συνονθύλευμα από blues, americana, Tulsa country, country authentic, αλλά και hobo. Στην πραγματικότητα, η μουσική του J.J. Cale ήταν ένα βαθύτατο αμερικανικό blue travelling mood, όπου μπορούσες άνετα να συναντήσεις τις αφηγήσεις του Jack Kerouac ή όποιων άλλων αντίστοιχων. Το ταξίδι το σκέτο χωρίς καμία φιλοσοφία ή Odyssey like αναζήτηση, αυτό το rollin’ let rollin’ των hobo στα άδεια βαγόνια των τότε εμπορικών αμαξοστοιχιών, αυτό το ίδιο που συναντάμε και στο Nebraska του Springsteen, (αλλά και σε άλλα, απλά ας αναφερθούμε σε κάτι γνωστό), ήταν το κύριο σημείο της μουσικής του.
Για το συγκεκριμένο LP, είχε «κατηγορηθεί» για την ηχογράφηση, ότι ακούγεται σαν να είναι όλα ένα background. Στην πραγματικότητα —κι αυτό οι κριτικοί φάνηκε να το συνηθίζουν αργότερα, όταν τα LP του J.J. Cale άρχισαν να σκαρφαλώνουν τα top—, ο J.J. Cale έπεφτε πάνω στο μικρόφωνο μουρμουρίζοντας ένα συναίσθημα άνευ προηγουμένου, το οποίο γινόταν ένα με όλη την ορχήστρα· μαζί με την χαρακτηριστικότατη κιθάρα του έφτιαχνε ένα εξαίσιο μαγικό χαλί το οποίο και απογείωνε τα κομμάτια. Όσο και να επενέβησαν οι ηχολήπτες, αυτό το συναίσθημα του J.J. Cale, δεν το πρόδωσαν ποτέ, ή, όπως οι φήμες λένε, δεν επέτρεψε ο ίδιος ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο. Παρατηρήστε το συγκεκριμένο κομμάτι, ως πρόγονο όλης της μουσικής του, να καταλαμβάνει την ψυχή του ακροατή ακόμη και με τις αναπνοές του τραγουδιστή. Πέραν τούτου, οι στίχοι: βαθύτατα αμερικανικό blues. Περισσότερο δεν γίνεται.
Και μία πληροφορία θρύλου: Το συγκεκριμένο κομμάτι —ο γράφων το επιβεβαιώνει μιας και κατέχει το συγκεκριμένο βινύλιο— σε κάποια έκδοση των βινυλίων, δεν υπήρχε στην εκτύπωση στο οπισθόφυλλο. Ούτε στο εσωτερικό φυλλάδιο με τους στίχους. Έτσι, κυκλοφόρησε η φήμη πως ο J.J. Cale δεν το ήθελε αλλά δεν πρόλαβε να το αφαιρέσει από την μήτρα παρά μόνο από την εκτύπωση. Όντως, μόνον αφήνοντας τον δίσκο στο πικ απ αντιλαμβανόσουν πως στο τέλος κάποιας πλευράς, (δεν θυμάμαι ποιας, μάλλον της δεύτερης), ξεκινούσε ένα κομμάτι που δεν υπήρχε πουθενά. Θα πρότεινα να το ακούγατε σε τρένο με ακουστικά, ενώ το τοπίο θα περνούσε «σκούπα» μπροστά σας, ή έστω αργά, εστιάζοντας το βλέμμα κάπου μακριά — αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Κρατήστε τ’ ακουστικά ως προϋπόθεση, είναι προτιμότερο. Επίσης, το re-mastered Soulin’ που υπάρχει στο iTunes ή στο Google Play, είναι εκπληκτικό._
Οι στίχοι:
I sure like your movin’
It’s got me to groovin’
I can’t wait a minute
You can’t condescending
Your slow rollin’, rollin’
You got me to soulin’
It’s worth more than money
So get down on it, honey
Just keep right on cookin’
You know I’m a-lookin’
It’s worth more than money
So get down on it, honey
I sure like your movin’
It’s got me to groovin’
Your slow rollin’, rollin’
You got me to soulin’
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
dimart 