Suzanne

Αυτό δεν είναι τραγούδι #29
Dj της ημέρας: Γιάννης Παπαθεοδώρου

Το τραγούδι Suzanne του Leonard Cohen εκδόθηκε για πρώτη φορά –και μάλιστα ελλείψει άλλου υλικού, στη συλλογή του Parasites of Heaven– ως ποίημα με τον τίτλο «Suzanne takes you down», το 1966. Ο θρύλος λέει πως αναφέρεται στον πλατωνικό έρωτα του Leonard Cohen με τη Suzanne Verdal. Ήταν ένας έρωτας του λιμανιού στο Μόντρεαλ, με ντεκόρ τους καθολικούς ψαράδες που ζητούσαν ακόμα την ευλογία της εκκλησίας προτού βγουν για ψάρεμα. Αν πιστέψουμε τους στίχους, μπορούμε να φανταστούμε πως οι συναντήσεις του Leonard με τη Suzanne συνοδεύονταν με γεύσεις από κινέζικο τσάι και πορτοκάλια. Το τραγούδι αργότερα έγινε επιτυχία με πολλές επανερμηνείες και διασκευές∙ ίσως επειδή συνδυάζει τη σαρκική έλξη με τη «χριστιανική πνευματικότητα» που κάνει τη Suzanne να μοιάζει με το σύμβολο μιας απόμακρης, σχεδόν ασκητικής, λατρείας του έρωτα. Ο θρύλος πάλι λέει ότι αρκετά χρόνια μετά, ύστερα από μια συναυλία του, ο Cohen ούτε καν αναγνώρισε την Suzanne Verdal. Αμέσως μετά, η Suzanne, θύμα της εμπορικής επιτυχίας του τραγουδιού, τροφοδότησε με έναν μάλλον άκομψο τρόπο διάφορα σχόλια για τον «άκαρδο ποιητή».

Τον θυμάμαι ακόμη απέναντι μου –αρχές μιας δύσκολης άνοιξης στη δεκαετία του ’90– σε ένα μπαράκι της Ύδρας. Καθισμένοι στα σκαμπό, ήπιαμε αμίλητοι ένα ποτό και μετά εκείνος βάδισε προς το λιμάνι. «Τον ξέρεις, ε ;» ρώτησε ο μπάρμαν. Ήταν η πρώτη και μάλλον η τελευταία φορά που είδα τον  Leonard Cohen από κοντά. Τότε ακόμη δεν φανταζόμουν πως, ανάμεσα στις δεκάδες διασκευές, υπήρχε και αυτή η εκτέλεση του τραγουδιού από τη Φλέρυ Νταντωνάκη.

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. 

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια