Εντάξει, καθόλου δεν λείπουν από την ιστορία της ποπ τα τραγούδια που γράφτηκαν για συγκεκριμένα πρόσωπα και ειδικότερα για γυναίκες. Τίτλοι με γυναικεία ονόματα υπάρχουν άφθονοι. Δεν ισχύει όμως το ίδιο όταν το γυναικείο όνομα δεν αναφέρεται σε γυναίκα, σε άνθρωπο δηλαδή, αλλά σε σκύλο. Μια από τις ελάχιστες τέτοιες περιπτώσεις, ίσως και η μόνη, είναι η Μάρθα, από το «Martha my dear» των Beatles.
Ακούγοντας το τραγούδι, δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς την εν λόγω Μάρθα έτσι όπως ήταν πραγματικά: μαλλιαρή, σε χρώμα άσπρο-γκρι, μεγαλόσωμη, με τέσσερα πόδια και ουρά – μια κούκλα ράτσας Αγγλικός Ποιμενικός, το πρώτο σκυλί που απέκτησε ποτέ του ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, τον Ιούνιο του 1966. Όπως έλεγε ο ίδιος, «Ήταν το αγαπημένο μου ζώο. Θυμάμαι πως ο Τζον είχε μείνει κατάπληκτος βλέποντάς με τόσο τρυφερό με ένα ζώο. Μου έλεγε, “Ποτέ δεν σ’ έχω ξαναδεί έτσι”. Φυσικό ήταν. Μόνον όταν χουχουλιάζεις μ’ ένα σκυλί μπαίνεις σ’ αυτήν την κατάσταση – και η Μάρθα ήταν πολύ του χουχουλιάσματος».
Όσο για το τραγούδι, ο Πολ λέει: «Έχει στίχους όπως, “Χαζούλα, κοίτα τι έκανες εκεί” – τέτοια. Τα τραγούδια μεγαλώνουν [εννοεί, καθώς γράφονται]. Ενώ μοιάζει να μιλάει για κάποιο κορίτσι ονόματι Μάρθα, στην πραγματικότητα είναι για το σκυλί, και, πιστέψτε με, η σχέση μας ήταν εντελώς πλατωνική». Η Μάρθα έμεινε πλάι στον Πολ μέχρι το θάνατό της το 1981. Κι ωστόσο, κάτι του κληροδότησε: ένα από τα κουτάβια της, την Άροου, που εμφανίζεται και στο εξώφυλλο του άλμπουμ του ΜακΚάρτνεϊ, Paul is Live.
Πηγή: BarkPost, Απόδοση για το dim/art: Stucano Closer.
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ποιον είπες ζώο, ρε;
dimart 
Σχολιάστε