Το παιχνίδι της αναμονής

Καταγράφοντας την πορνεία του δρόμου στην Καταλονία

—του Γιώργου Τσακνιά—

Ο Txema Salvans γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1971 και σπούδασε βιολογία και φωτογραφία. Στη σειρά Το παιχνίδι της αναμονής καταγράφει φωτογραφικά τις πόρνες που κάνουν πιάτσα στους επαρχιακούς δρόμους, εκτός ή στις παρυφές του αστικού ιστού. Η προσέγγισή του στο θέμα έχει έντονα στοιχεία κοινωνικής ανθρωπολογίας. Βασική επιλογή του, να μη συμμετέχει, να μην αλληλεπιδρά —όσο είναι δυνατόν κάτι τέτοιο— με το θέμα και με τα συμφραζόμενα· ο φωτογράφος δεν έρχεται σε επαφή με τις πόρνες, φωτογραφίζει άλλοτε κρυμμένος και άλλοτε μεταμφιεσμένος σε τοπογράφο, κι έτσι οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί εν αγνοία τους. Με όρους κοινωνικής ανθρωπολογίας, προσπαθεί να προσδιορίσει και να ελέγξει τον βαθμό της δικής του συμμετοχικής παρατήρησης.

Ο ίδιος λέει για Το παιχνίδι της αναμονής:

Εδώ και οχτώ χρόνια, ταξιδεύω στην ισπανική ακτή της Μεσογείου και φωτογραφίζω την πορνεία του δρόμου στα συμφραζόμενά της· διασταυρώσεις και παρακαμπτήριοι, αδιέξοδα των βιομηχανικών περιοχών και λωρίδες εκτάκτου ανάγκης — χώροι αποκομμένοι από τα πάντα, λειτουργούν εδώ ως σκηνικά που με μεγάλη ένταση αναδεικνύουν τη δραστηριότητα της πορνείας. Στις φωτογραφίες αυτές, η μοναχική μορφή της πόρνης, με τη στερεοτυπική της εικόνα ως σεξουαλικού αντικειμένου, παραμένει σε μια απόσταση σοκαριστική, ενίοτε και τραγική.

Στην παρατήρησή μου αποφεύγω το χιούμορ και την ανεκδοτολογία και επιζητώ την ουδετερότητα. Παρ’ όλα ταύτα, αυτό που βλέπω και φωτογραφίζω με επηρεάζει, κι έτσι προσπαθώ να το διερμηνεύσω μέσω του φωτισμού: το έντονο, εκτυφλωτικό φως εκφράζει τη σύγχυση μεταξύ της πραγματικότητας και του πόθου, μεταξύ του μόνιμου και του εφήμερου, του σώματος και της ψυχής. Διαρκώς αναρωτιέμαι ποιες άλλες εικόνες με περιμένουν στο συνεχιζόμενο ταξίδι μου στους δρόμους.