—της Stucano Closer—
Οι διάσημοι σκύλοι της Ιστορίας έχουν το προσόν, όντας διάσημοι, να φωτίζουν πτυχές της προσωπικότητας των επίσης διάσημων ανθρώπων τους αλλά και να μεγεθύνουν στα μάτια μας τα αιώνια χαρακτηριστικά της σχέσης ανθρώπου-σκύλου: την αγάπη, τη συντροφικότητα, την αμοιβαιότητα. Τυπικό παράδειγμα, ο Φάλα, του Φράνκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ, το σκοτσέζικο τεριέ που κυριολεκτικά δεν έφυγε από το πλευρό του προέδρου τα τελευταία χρόνια της ζωής του Αμερικανού προέδρου.
Ο Φάλα έδωσε άλλη διάσταση στην έννοια «προεδρικό σκυλί»: ήταν πραγματικός σύντροφος, ισότιμο μέλος της προεδρικής οικογένειας, συνταξιδιώτης του προέδρου σε όλες του τις διαδρομές, με οποιοδήποτε μεταφορικό μέσο. Λέγεται, μάλιστα, πως όποτε ο Ρούζβελτ προσπαθούσε να ταξιδέψει ινκόγκνιτο με το τρένο, η εμφάνιση του Φάλα στους διαδρόμους και στις αποβάθρες (καθότι χρειαζόταν και τη βόλτα του, σαν σκυλί κι αυτός), πρόδιδε αυτομάτως την παρουσία και του ίδιου του Ρούζβελτ – πράγμα που του χάρισε και το παρατσούκλι «Ο Χαφιές».
Σε ένα από τα πολλά ταξίδια του στο εξωτερικό, στις Αλεούτιες νήσους, λέγεται ότι ο Φάλα, για κάποιο λόγο, ξέμεινε εκεί, και όταν ο Ρούζβελτ το αντιλήφθηκε, έστειλε πολεμικό αεροπλάνο ειδικά για να τον παραλάβει και να τον φέρει αμέσως πίσω στην Ουάσινγκτον. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίστηκαν οι Ρεπουμπλικάνοι, κατακεραυνώνοντας παράλληλα τον Ρούζβελτ για την απαράδεκτη σπατάλη χρημάτων των Αμερικανών φορολογούμενων.
Στο βίντεο που ακολουθεί, ο Ρούζβελτ σχολιάζει τις κατηγορίες: «Οι επιθέσεις των Ρεπουμπλικανών δεν με πειράζουν, δεν πειράζουν τη γυναίκα μου, δεν πειράζουν τους γιους μου. Τον Φάλα όμως τον πειράζουν… Είναι Σκωτσέζος, ξέρετε. Από τότε που οι Ρεπουμπλικάνοι “μυθιστοριογράφοι” τού επιτέθηκαν, η σκοτσέζικη ψυχή του επαναστάτησε. Δεν είναι πια ο ίδιος σκύλος».
Υπήρξε όμως και «συνομιλητής» σε όλες τις επίσημες συναντήσεις του Ρούζβελτ στον Λευκό Οίκο. Ο Φάλα είχε γνωρίσει από κοντά τον Ντε Γκολ, τον Τσώρτσιλ, τον Μεξικανό πρόεδρο Μανουέλ Καμάτσο. Εν μέσω Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, σε κρίσιμες συνομιλίες, ο Φάλα είχε την αθώα ικανότητα (και τη γοητεία) να ελαφραίνει την ατμόσφαιρα στο οβάλ γραφείο δίνοντας το πόδι του ή παίζοντας τον ψόφιο κοριό. Ο Φάλα έμεινε στο πλευρό του Ρούζβελτ για πέντε χρόνια.
Όταν ο πρόεδρος πέθανε, στις 12 Απριλίου του 1945, ο Φάλα τον συνόδεψε στη νεκρώσιμη πομπή και ήταν παρών στην κηδεία του. Παρόλο που έζησε άλλα επτά χρόνια πλάι στην Έλινορ Ρούζβελτ, ποτέ δεν ξεπέρασε το χαμό του ανθρώπου του. Το 1952, οι δυο τους ξαναβρέθηκαν: ο Φάλα τάφηκε δίπλα στον πρόεδρο Ρούζβελτ, στον κήπο με τις τριανταφυλλιές.
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ποιον είπες ζώο, ρε;
dimart 
Σχολιάστε