Το dim/art και η στήλη Αυτό δεν είναι πίπα αναλαμβάνουν με τη σημερινή ανάρτηση να υπερασπιστούν μια γνήσια αγωνίστρια της Αριστεράς, τη Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη. Όχι ότι η συντρόφισσα έχει ανάγκη από υπερασπιστές· οι πολύχρονοι αγώνες της μαζί με τον λαό είναι αρκετή υπεράσπιση.
Πρόσφατα (19/10), η σ. Γιάννα, σε συνέντευξή της στην αστική φυλλάδα Η Καθημερινή, δήλωσε ξεκάθαρα, με το θάρρος που πάντοτε διακρίνει τους κομμουνιστές, ότι είναι απέναντι στο Σύστημα. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ φυσικά λύσσαξαν στην ειρωνία και αμέσως μετά τη σκυτάλη πήραν τα παπαγαλάκια τους στα λεγόμενα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης» (λες και «κοινωνική δικτύωση» είναι τα φούτερ-τούτερ-μούτερ, όχι οι κινηματικές δράσεις αλληλεγγύης). Οι συντάκτες της στήλης Αυτό δεν είναι πίπα, όμως, πέρασαν τρία μερόνυχτα σε αρχεία, βιβλιοθήκες, υπόγεια, πατάρια κο.κ. και βρήκαν αδιάσειστα τεκμήρια που αποδεικνύουν περίτρανα και πέρα από κάθε συκοφαντία ότι η σ. Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη υπήρξε πάντοτε αντισυστημική, μπροστάρισσα στους αγώνες των λαών για προκοπή, σταχανοβίτισσα στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Παραθέτουμε λοιπόν τα στοιχεία για να σκάσουν οι λακέδες των αφεντικών.
* Το έργο της πλέριας ενημέρωσης όλων των συντρόφων και της παρουσίασης των τεκμηρίων για την κομματικότητα της σ. Γιάννας ανέλαβε με κοπτάτσια ο σ. Τσακνιάς.
Η σ. Γιάννα στο Σικάγο, Πρωτομαγιά του 1886, στην απεργία για το οχτάωρο.
Η Γιάννα στο Ναυτικό: Οδησσός, 1905, Θωρηκτό Ποτέμκιν.
Με τον σ. Λένιν στην πλατεία Σβερντλόφσκ το 1920. Διακρίνεται και ο προδότης Τρότσκυ, είναι αυτός δεξιά (πού αλλού;) με το ένοχο βλέμμα.
«Ζήτω ο Στάλιν, ζήτω ο Λένιν, ζήτω κι η Αγγελοπούλου!»
1927, ΗΠΑ: κυνηγημένη άδικα από το Σύστημα, μαζί με τους αναρχικούς συντρόφους Σάκο και Βαντσέτι.
Οχτώβρης του ’44, Λαμία: ο λόγος του Άρη. Η Γιάννα δίπλα του στο μπαλκόνι, ατενίζει συγκινημένη την Πλατεία Λαού.
1960, Κογκό: Ο Πατρίς Λουμούμπα απελευθερώνεται χάρη στους αγώνες της Γιάννας για αυτοδιάθεση των λαών.
1963, Ούσινγκτον. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: «I have a dream…» Η Γιάννα ήταν εκεί.
Το δύσκολο θέμα των πυρηνικών: η Γιάννα σκεφτική πλάι στον σ. Λεονίντ.
Με τον σ. Τσε.
Μάης του ’68, Παρίσι: η Γιάννα μπροστάρισσα στους αγώνες φοιτητών και εργατών.
Μάης του ’68, Παρίσι: Γιάννα και Κόκκινος Ντάνι.
Μόσχα, επέτειος της Μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης.
Με τον σ. Χο Τσι Μινχ: μια ανθρώπινη στιγμή δύο κομμουνιστών.
Σαλβαδόρ Αλιέντε, Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη και Φιντέλ Κάστρο.
Η Γιάννα δεν θα μπορούσε να λείπει από τους αγώνες των Ελλήνων φοιτητών ενάντια στην ξενοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών.
Συντετριμμένη στην κηδεία του σ. Μάο: ο αγώνας τώρα συνεχίζεται!
Με τον σ. Μπερλινγκουέρ και συντρόφους οικοδόμους.
Στους δρόμους, όπου γεννιούνται οι συνειδήσεις.
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από τη στήλη Αυτό δεν είναι πίπα





















Σχολιάστε