Αυτό δεν είναι τραγούδι #133
Dj της ημέρας, η Μαρία Τσάκος
«Κι αν δεν υπήρχες εσύ, πες μου πώς θα υπήρχα εγώ, θα μπορούσα να προσποιούμαι πως είμαι εγώ αλλά δε θα ήμουν αληθινός…», κλπ., κλπ. Νά, κάτι τέτοια άκουγαν οι γονείς μου όταν ήμουν μικρή και με κατέστρεψαν, μ’ έκαναν αυτή την αφόρητα μελό drama queen που είμαι σήμερα. Ψάχνοντας κάτι στο google είδα πως σήμερα είναι η επέτειος της γέννησης του Joe Dassin και τον θυμήθηκα· θυμήθηκα να τον ακούμε στο αυτοκίνητο και θυμήθηκα πόσο στεναχωρέθηκε η μαμά μου όταν οι ειδήσεις είπαν πως πέθανε, το 1980, σε ηλικία μόνο 42 χρονών. Έρχεται στο μυαλό μου η εικόνα του στην οθόνη· τον θυμάμαι ασπρόμαυρο αλλά και έγχρωμο, ίσως να τον έχω δει μεταγενέστερα σε αφιερώματα και να θυμάμαι αυτά, μπορεί όμως και να έχω μιαν αμυδρή ανάμνηση της εμφάνισης του στην ελληνική τηλεόραση —για χάρη του πατέρα του και της Μελίνας—, στον Φρέντυ Γερμανό (και Φρέντυ βλέπαμε πολύ στο σπίτι μας). Όπως και να ΄χει, η μορφή του είναι μέσα μου σε ένα μέρος που έχει πολλή γλύκα και νοσταλγία για κάτι —ούτε και ξέρω για τι πράγμα ακριβώς. Και σε όλες μου τις δισκοθήκες, πραγματικές και εικονικές, υπάρχει πάντοτε το τραγούδι αυτό.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
dimart 