Το Βρετανικό Μουσείο δεν βιάζεται να αποφασίσει τι θα κάνει έναν από τους σημαντικότερους χώρους του Λονδίνου
—του Martin Bailey / The Art Newspaper | Μετάφραση για το dim/art: Ρηγούλα Γεωργιάδου—
Το Στρογγυλό Αναγνωστήριο του Βρετανικού Μουσείου, ένας από τους επιβλητικότερους χώρους του Λονδίνου, δεν προβλέπεται να λειτουργήσει πλήρως πριν από το 2020. Όσο διάστημα στέγαζε τη Βρετανική Βιβλιοθήκη, το Στρογγυλό Αναγνωστήριο είχε χρησιμοποιηθεί από γενιές μελετητών, ένας από τους οποίους ήταν και ο Καρλ Μαρξ. Τα ιστορικά γραφεία ανάγνωσης καλύπτονται προς το παρόν από ένα ψευδοδάπεδο που κατασκευάστηκε το 2007, όταν η αίθουσα μετατράπηκε προσωρινά σε χώρο για τις σημαντικότερες εκθέσεις του μουσείου.
Η τελευταία έκθεση που φιλοξενήθηκε εκεί, με τίτλο «Ζωή και Θάνατος, Πομπηία και Ηράκλειο», ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013. Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, η στατικότητα του χώρου εξετάστηκε για πιθανά προβλήματα. Δεν προέκυψε τίποτε το σοβαρό, όμως το ψευδοδάπεδο της έκθεσης πρέπει να αφαιρεθεί και τα μέτρα ασφαλείας να αναβαθμιστούν. Οι εργασίες αναμένεται να ξεκινήσουν τον Ιανουάριο και να ολοκληρωθούν στα μέσα του 2016.
Μακριά από τους προβολείς της δημοσιότητας, το προσωπικό του μουσείου αναζητά πιθανές χρήσεις για τον χώρο. Μέχρι στιγμής, επικρατέστερη είναι μια πρόταση για έκθεση συμβολικών αντικειμένων που θα καθοδηγούν τους επισκέπτες στις κατάλληλες αίθουσες για κάθε συλλογή. Μια άλλη πρόταση είναι η κυκλική αίθουσα να παρέχει πληροφορίες σχετικά με άλλα μουσεία του κόσμου που διαθέτουν συλλογές καθολικού ενδιαφέροντος.
Το Αναγνωστήριο ολοκληρώθηκε το 1857. Το 1997, η Βρετανική Βιβλιοθήκη μεταφέρθηκε στο Σεντ Πάνκρας. Το 2000, όταν άνοιξε η Μεγάλη Αυλή του μουσείου, η αίθουσα επαναλειτούργησε ως βιβλιοθήκη. Εκεί στεγαζόταν και ένα κέντρο πληροφοριών που ονομάστηκε προς τιμή των Γουόλτερ και Λεονόρ Άνενμπεργκ. Το κέντρο περιείχε μια συλλογή από 25.000 βιβλία σχετικά με τους πολιτισμούς του κόσμου που εκπροσωπούνται στο μουσείο. Πολλοί επισκέπτες θαύμαζαν την αίθουσα αλλά ελάχιστοι συμβουλεύονταν τα βιβλία κι έτσι το κέντρο έκλεισε το 2007.
Η Μέριλιν Στάντλι, υποδιευθύντρια του μουσείου αρμόδια για τα προγράμματα, δηλώνει: «Πρέπει να σκεφτούμε το μέλλον του αναγνωστηρίου από κοινού με το μέλλον της Μεγάλης Αυλής, γιατί είναι άρρηκτα συνδεδεμένα». Η ολοκλήρωση του έργου αναμένεται να πάρει έως και πέντε χρόνια. «Πρέπει να συζητήσουμε τις ιδέες ενδοϋπηρεσιακά, να λάβουμε υπόψη μας τις αντιδράσεις του κοινού, να καταστρώσουμε σχέδια, να πάρουμε την άδεια της πολεοδομίας, να αντλήσουμε κεφάλαια και να δημιουργήσουμε την έκθεση. Για έναν τόσο σημαντικό χώρο, τα πάντα πρέπει να γίνουν σωστά», προσθέτει.
Το πιο ευαίσθητο ζήτημα είναι τι θα απογίνουν τα αρχικά γραφεία ανάγνωσης. Για να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί ο χώρος, υποστηρίζεται έντονα η ιδέα να αφαιρεθούν κάποια από αυτά και να αποθηκευτούν. Αλλά επειδή το κτήριο είναι διατηρητέο, κάτι τέτοιο θα απαιτούσε την έγκριση της πολεοδομίας. Ως τότε, και όταν οι αρχικές επισκευές θα έχουν ολοκληρωθεί –στα μέσα του 2016—, οι επισκέπτες θα μπορούν να ρίχνουν μια ματιά στο Αναγνωστήριο από την είσοδο.
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά για το την ιστορία του κτιρίου του Βρετανικού Μουσείου.
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Βιβλίο
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Αρχιτεκτονική / αστικό τοπίο
dimart 
Σχολιάστε