11 χρόνια Facebook

Ένα χρηστικό γλωσσάρι

–του Γιώργου Θεοχάρη–

Σήμερα το Facebook κλείνει τα 11, κοντεύει δηλαδή να μπει στην εφηβεία (οπότε και θα γλιτώσουμε από τις παιδικές αρρώστιες, αλλά θα πέσουμε στις ορμονικές διαταραχές). Πέρσι τέτοια μέρα είχαμε αναρτήσει ένα χρηστικό γλωσσάρι, μια απόπειρα καταγραφής και ερμηνείας λέξεων και φράσεων οι οποίες επαναλαμβάνονται στο Fb με συχνότητα που είναι αδύνατον να αγνοηθεί. Φέτος συνεχίζουμε την προσπάθεια αυτή, προσθέτοντας 12 νέα λήμματα με λέξεις και φράσεις που εμφανίστηκαν μέσα στο 2014 και αφαιρώντας την Εισαγωγή και τα Επιλεγόμενα της περσινής ανάρτησης (όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να τα διαβάσει εδώ.) Οι νέες εισαγωγές είναι τα πρώτα 10 λήμματα, συν 2 εμβόλιμες στα περσινά 29 λήμματα που ακολουθούν (ενημερωμένα και διορθωμένα, όπου χρειάστηκε). Κάποιες από τις παλιές λέξεις / φράσεις ήδη εμφανίζονται όλο και σπανιότερα, γεγονός που ήταν αναμενόμενο. Τα αντίστοιχα λήμματα δεν αφαιρούνται για ιστορικούς λόγους, αλλά η τάση λέξεων / φράσεων προς εξαφάνιση δηλώνεται με τη συντομογραφία “πεπαλ.” (= “πεπαλαιωμένη”). Τέλος, έχουν γραφτεί και για τα 41, συνολικά, λήμματα νέα παραδείγματα, επικαιροποιημένα.

Το γλωσσάρι του Facebook

πνίγηκα = γελάω

Πρόκειται για το νέο κλαίω (βλ. το σχετικό λήμμα παρακάτω).

Προέλευση*: Μάλλον ξεκίνησε από κάποιον χρήστη ο οποίος έπινε κάτι τη στιγμή που διάβαζε το σχόλιο (ή την ανάρτηση) που προκάλεσε το δικό του σχόλιο και δήλωσε μονολεκτικά ότι γέλασε τόσο που του βγήκε το ποτό από τη μύτη. Εννοείται ότι δεν χρειάζεται να πίνει κάτι (οτιδήποτε) κανείς για να το χρησιμοποιήσει.

Χρήση: επιβραβευτική.

Παράδειγμα: Διαβάζει κάποιος αυτό: «Και τότε ο Βαρουφάκης βγάζει το χέρι από την τσέπη και του λέει του Ντάισελμπλουμ: “Συγγνώμη, ρε μάστορα, αλλά κάθε φορά που σε βλέπω με πιάνει μια φαγούρα άλλο πράμα”.», και σχολιάζει από κάτω: «Πνίγηκα!»

να, εδώ, μπλα-μπλα-μπλα = περνάμε καλά· ζηλέψτε, ρε!

Χρήση: Για να ενημερώσουμε τους φίλους μας για το τι κάνουμε αυτή τη στιγμή, πραγματικά ή φανταστικά. Συνήθως συνοδεύεται από φωτογραφία (λ.χ., καφέδες, φαγητά, κ.λπ.), αλλά συχνά χρησιμοποιείται χιουμοριστικά.

Παράδειγμα: «Να, εδώ, με τον Γιάνη, ψωνίζουμε πουκάμισα από τα πανέρια του Ζάρα».

Χ, αυτή η μάστιγα = πολύ με χαλάει ο / η / το Χ

Χρήση: Για να πει κανείς τον πόνο του, ο οποίος μπορεί να είναι οτιδήποτε, από τους τροϊκάνους μέχρι τους φονταμενταλιστές, κι από τη ρόκα-παρμεζάνα μέχρι το παγωμένο γιαούρτι. Χρησιμοποιείται και για πλάκα, όπως τα πάντα στο Fb.

Παράδειγμα: «Τα πουκάμισα έξω από το παντελόνι, αυτή η μάστιγα».

γενικά μιλάω = μην το πάρεις προσωπικά (αλλά και ακριβώς αντίθετο: ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ)

Χρήση: Το γράφει κανείς για να μαζέψει μια χοντράδα ή, από την άλλη, για να τη χοντρύνει κι άλλο.

Παράδειγμα: Γράφει κάποιος: «Έλα μωρέ τώρα, τους μάθαμε πια, μέσα νταούλια και ζουρνάδες κι έξω κωλοτούμπες». Απαντάει ένας άλλος: «Πας καλά, ρε; Ποιες κωλοτούμπες;» Και ανταπαντά ο πρώτος: «Γενικά μιλάω».

στο σημείο αυτό, μπλα-μπλα-μπλα = [τίποτα]

Χρήση: πλεονασμός μεγαλοπρέπειας.

Παράδειγμα: «Ο Yanis δεν είπε ότι είναι ελευθεριάζων αλλά ελευθεριακός κομμουνιστής. Στο σημείο αυτό, θέλω να τονίσω ότι ένα πράμα η μπαρούφα κι άλλο πράμα η βαρούφα».

τι σκαρώνουν πάλι; = ανίκητη η βλακεία!

Χρήση: χιουμοριστική. Ξεκίνησε στα σοβαρά ως κατακλείδα σε απύθμενης βλακείας θεωρίες συνομωσίας από ψεκασμένους παντός καιρού. Λ.χ., «Προχθές νοτιοανατολικά της Κρήτης ψαρέψαμε χάνο χωρίς λέπια. Τι σκαρώνουν πάλι;» Φυσικά, κάτι τέτοια είναι τροφή για τα τρολ. Τώρα πλέον χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για πλάκα.

Παράδειγμα: «Κάθε φορά που ο Βαρούφ αλλάζει πουκάμισο, μας πνίγει η αφρικανική σκόνη. Τι σκαρώνουν πάλι;»

αυτά ζούμε! = ρε, τι πάθαμε!

Χρήση: χιουμοριστική. Άλλη μία φράση που κλείνει αναρτήσεις όπου λέει κανείς τον πόνο του και προσπαθεί να τον ξορκίσει κάνοντας πλάκα.

Παράδειγμα: «Ακούω πως ο υπουργός μας (ένας είναι ο υπουργός μας) καλύτερα να μιλάει αγγλικά παρά ελληνικά, για να μη χανόμαστε στη μετάφραση. Γέμισε ο κόσμος λόουερ, γαμώ τα ξύλα μου. Αυτά ζούμε!»

είμαστε καθόλου με τα καλά μας; = έχουμε ξεφύγει

Χρήση: αγαπημένη φράση μεταξύ εφήβων στο Fb.

Παράδειγμα: Γράφει ένα κορίτσι: «Τι παίζει με αυτό το πουροτεκνό με τις πουκαμισιές; Τον περίμεναν λόλες έξω από το υπουργείο;», και απαντάει ένα αγόρι: «Είμαστε καθόλου με τα καλά μας; Ο τυπάκος είναι ρούκουνας με φαρδιά χωρίστρα!»

τι είπες!!! = μεγάλε, έγραψες (ή είσαι ντιπ για ντιπ άσχετος)

Χρήση: κι αυτή φράση της πιτσιρικαρίας, αλλά αμφίσημη.

Παράδειγμα: Γράφει ένας: «Δε βλέπω την ώρα να πάω 18 για να έχω το δικαίωμα να μην πηγαίνω να ψηφίζω», και απαντάει ένας άλλος: «Τι είπες!!!»

και κάτι τελευταίο = ακολουθεί παπαριά, σας προειδοποίησα

Χρήση: τρολαριστή. Καταρχάς, το “και κάτι τελευταίο” δεν έρχεται να κλείσει μία σειρά επιχειρημάτων που έχει ξεκινήσει παραπάνω, έτσι ώστε να δικαιολογείται η ύπαρξή του· στέκει έτσι, μόνο του. Καλό είναι, δε, να γίνονται απανωτές αναρτήσεις που ξεκινούν όλες με αυτή τη φράση, για μεγαλύτερο εφέ. Γράφεται με κεφαλαία και με αναγραμματισμούς, κατά μίμηση του στιλ γραφής ψεκασμένων και ακροδεξιών. Ακολουθείται από μία τερατολογία, του είδους των ποικίλων ιστοσελίδων της συμφοράς, απαραιτήτως ανορθόγραφη.

Παράδειγμα: «ΙΚΑ ΤΙΚΑ ΤΕΕΛΥΤΙΑΟ. Η ΓΙΦΤΟΣΚΩΠΥΑΝΟΙ ΠΑΝΝΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΤΗ ΓΩΡΓΩΝΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΑΙΚΣΑΝΤΡΟΥ ΤΙΓΑΝΙΤΙ!!1!!!1!!!»

κλαίω = γελάω

Προέλευση: από τη φράση «κλαίω από τα γέλια». Η σύντμηση της φράσης έδωσε στο ρήμα όχι μόνο νέο αλλά και διαμετρικά αντίθετο νόημα. (Βλ. και το λήμμα πνίγηκα.)

Χρήση: επιβραβευτική. Χρησιμοποιείται είτε σε ανάρτηση για να προϊδεάσει τον αναγνώστη πως ό,τι ακολουθεί είναι ή πολύ αστείο ή πολύ γελοίο είτε σε σχόλιο για να επιβραβεύσει κάτι αστείο που γράφτηκε πριν ή να επικυρώσει τη γελοιότητα του θέματος (δηλαδή, σαν το παλιό «LOL»).

Παράδειγμα: Γράφει κάποιος: «Τον είδες πώς πήγε στην Ντάουνιγκ Στριτ; Τους έκανε το πρωτόκολλο του κώλου», και σχολιάζει ένας άλλος: «Κλαίω!»

τι δεν καταλαβαίνεις; (πεπαλ.) = αυτό που γράφω (ή αναρτώ) είναι εξόφθαλμα προφανές / αληθές

Χρήση: ειρωνική. Η φράση έπεται του θέματος και πάντοτε κλείνει την ανάρτηση ή το σχόλιο. Ο χρήστης θεωρεί ότι αυτό που λέει δεν σηκώνει αμφισβήτηση, κι αν δεν καταλαβαίνεις είσαι (στην καλύτερη περίπτωση) πίτουρας!

Παράδειγμα: «Αφού το δήλωσε ξεκάθαρα ο άθρωπας, είναι λευτεριακός κομμουνιστής. Τι δεν καταλαβαίνεις;»

τυχαίο; (πεπαλ.) = καθόλου τυχαίο

Προέλευση: από το διαφημιστικό σλόγκαν «Τυχαίο; Δε νομίζω».

Χρήση: ειρωνική / αποκαλυπτική. Η λέξη έρχεται πάντα στο τέλος μιας ανάρτησης ή ενός σχολίου. Ο χρήστης θεωρεί ότι η σχέση που έχει ανακαλύψει (και αποκαλύψει) μεταξύ δύο καταστάσεων είναι στενή και προμελετημένη. Ιδανική για θεωρίες συνωμοσίας. Χρησιμοποιείται και για πλάκα. (Βλ. και το λήμμα τι σκαρώνουν πάλι;)

Παράδειγμα: «Φορούσε το ίδιο πουκάμισο και με τον Ολλανδό και με τον Άγγλο. Τυχαίο;»

διεδώστε = αυτό που λέω είναι για γέλια (ή μούφα)

Προέλευση: από τη γραμματικά σωστή προστακτική “διαδώστε”, που χρησιμοποιείται στο Διαδίκτυο κατ’ αντιστοιχία με το αγγλικό “share”, σε συνδυασμό με τον αντίκτυπο που είχε το λανθασμένο νεοναζιστικό «εγέρθητου».

Χρήση: ειρωνική / χιουμοριστική. Η βάρβαρη χρονική αύξηση στην προστακτική υπονομεύει αυτό που έχει προηγηθεί και το οποίο ο χρήστης θεωρεί ότι είναι αστείο.

Παράδειγμα: «Πάντως ο Yanni (ξέρετε, εκείνος με τη μαλλούρα και τη μουστάκα, που τα ’χε με την Κριστλ της Δυναστείας; Αααυτός) το γράφει με δύο “n”. Διεδώστε!»

μπλα-μπλα-μπλα. Αυτό = τελεία και παύλα / ο.ε.δ.

Προέλευση: ίσως από την ανάρτηση της Βανδή για τη λύση της συνεργασίας της με τον Σφακιανάκη μετά από τις φιλο-νεοναζιστικές του δηλώσεις, η οποία τελείωνε με ένα τελεσίδικο «Αυτό».

Χρήση: σοβαροφανής. Δηλώνει ότι ο χρήστης είναι απόλυτος για όσα έχει μόλις γράψει. Συνήθως συνοδεύει κοινοτοπίες ή πράγματα απολύτως αυτονόητα (ή κάτι που ο χρήστης θεωρεί αυτονόητο).

Παράδειγμα: «Μην υποτιμάτε τον συμβολισμό της άρνησης γραβάτας. Κατά κανόνα, μια γραβάτα στολίζει έναν λαιμό που θέλει κρέμασμα. Αυτό».

πέστε τώρα να με φάτε = περιμένω (αρνητικές) αντιδράσεις

Χρήση: προκλητική. Και πάλι φράση που κλείνει μια ανάρτηση ή ένα σχόλιο. Ο χρήστης θεωρεί ότι έχει εκφράσει μία αιρετική άποψη που θα προκαλέσει τους αναγνώστες του.

Παράδειγμα: «Από τον συμβολισμό της μη-γραβάτας, στον σουρεαλισμό του πουκάμισου. Δε μου λέτε, θα πάει μακριά αυτή τη βαλίτσα με την Ιστορία της Τέχνης για Μοδίστρες; Είναι και πολλά τα καλλιτεχνικά κινήματα, π’ ανάθεμά τα. Πέστε τώρα να με φάτε».

να τα λέμε κι αυτά = υπάρχει κι αυτός ο τρόπος να το δούμε το πράγμα

Χρήση: χιουμοριστική. Ο χρήστης προσθέτει κάτι (συνήθως αστείο ή ανατρεπτικό) και κλείνει με αυτή τη φράση για να δηλώσει ότι κάνει πλάκα (αν και όχι πάντα).

Παράδειγμα: «Μια φορά, οι πουκαμισάδες, οι κοπτοραπτούδες και τα συναφή επαγγέλματα θα κάνουν χρυσές δουλειές. Ανάπτυξη να’ναι κι ό,τι να’ναι. Να τα λέμε κι αυτά».

αααυτά είναι! = ωραία πράματα!

Χρήση: χιουμοριστική / επιβραβευτική. Συνήθως σε σχόλιο κάτω από φωτογραφία/ες. Γενικά δηλώνει την ευαρέσκεια του σχολιαστή.

Παράδειγμα: Βλέπει κάποιος μια ανάρτηση της σχολής “Keep Calm”, λ.χ. «Keep Calm and Change your Shirt» και σχολιάζει από κάτω, ενθουσιασμένος: «Αααυτά είναι!»

Χ θεούλης (πεπαλ.) = πολύ τον γουστάρω τον Χ

Χρήση: δηλώνει τη συμπάθεια του χρήστη προς ένα δημόσιο πρόσωπο, το οποίο όμως δεν έχει ακόμα την αναγνώριση που θα τον έφερνε στο στάτους ενός θεού. (Καμία σχέση με το παλιό «αυτός δεν είναι θεός, είναι ημίθεος!»)

Παράδειγμα: «Βαρουφάκαρος θεούλης!»

πιο Χ πεθαίνεις = [το υπό συζήτηση πρόσωπο] είναι το άκρον άωτον του Χ

Χρήση: χιουμοριστική. Ο διά της υπερβολής τονισμός ενός χαρακτηριστικού γνωρίσματος.

Παράδειγμα: «Ο Βαρουφάκης; Πιο ελευθεριακός κομμουνιστής πεθαίνεις!»

το τερμάτισες = το παράκανες

Προέλευση: από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια με επίπεδα – όταν φτάνεις στην τελευταία “πίστα”, το τερματίζεις.

Χρήση: σκωπτική. Την απευθύνεις σε κάποιον που θεωρείς ότι υπερβάλει. Συνήθως δεν εκλαμβάνεται ως προσβολή.

Παράδειγμα: Διαβάζει κάποιος μια ανάρτηση, λ.χ., «Όταν ο Ιταλός τον ρώτησε αν έχουν και Plan C, o Βαρούφαρος του είπε “Όχι, αλλά τρώμε πολλά πορτοκάλια» και σχολιάζει από κάτω: «Εντάξει, το τερμάτισες!»

καταδικάζουμε το Χ απ’ όπου κι αν προέρχεται = δε μας παρατάς με το Χ!

Προέλευση: από τη στερεότυπη πολιτική δήλωση «καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται».

Χρήση: χιουμοριστική. Δηλώνει απαξίωση, αλλά σε χαλαρά συμφραζόμενα. Ακόμα κι έτσι, όμως, έχει μια πολιτική χροιά (υπό την έννοια ότι ο χρήστης χλευάζει την ξύλινη γλώσσα των πολιτικών).

Παράδειγμα: «Καταδικάζουμε το χρέος απ’ όπου κι αν προέρχεται». Χρησιμοποιείται και για πρόσωπα, με πιο σουρεαλιστικά αποτελέσματα – π.χ., «Καταδικάζουμε τον Μπαρμπαρούφ απ’ όπου κι αν προέρχεται».

άσε μας, κουκλίτσα μου: δεν αξίζει να συνεχίσω ν’ ασχολούμαι μαζί σου

Χρήση: προσβλητική / απαξιωτική. Χρησιμοποιείται για να σχολιάσει δηλώσεις / πράξεις δημοσίων προσώπων, αλλά και μεταξύ χρηστών (οπότε και ακολουθεί καυγάς). Ιδιαίτερα αποτελεσματική (δηλαδή, εκνευριστική) όταν απευθύνεται σε άντρα. Ενίοτε, σε ανταλλαγή σχολίων με άντρα ή σε σχολιασμό άντρα, χρησιμοποιείται το άσε μας, κουκλίτσε μου.

Παράδειγμα: «Μας τα ’κανες τσουρέκια με τα νι και τα πουκάμισα όξω απ’ την παντελούνα. Άσε μας, κουκλίτσε μου!»

έλεος κάπου! = αν είναι δυνατόν!

Προέλευση: το παλιό επιφωνηματικό “έλεος” με την απροσδόκητη προσθήκη τού “κάπου”.

Χρήση: ειρωνική / σκωπτική. Άλλη μια φράση που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για να κλείσει αναρτήσεις και σχόλια. Ο χρήστης αναφέρεται σε κάτι κατά τη γνώμη του απίστευτο (συνήθως σε κάποια μνημειώδη ανθρώπινη βλακεία) και κλείνει με τη φράση αυτή, με το “κάπου” να λειτουργεί υπονομευτικά όχι μόνο για τη σχολιαζόμενη αρλούμπα, αλλά και για τον ίδιο τον χρήστη που ασχολήθηκε μαζί της. Ακόμα καλύτερα λειτουργεί όταν γράφεται με κεφαλαία ή/και με λατινικούς χαρακτήρες, και με το κλασικό τυπογραφικό λάθος του τελικού “ς”: ELEOW KAPOU! Επίσης, συναντάται και ως Έλεος κάποτε!

Παράδειγμα: «Και τι σας νοιάζει, ρε, που έχει συνέχεια το χέρι στην τσέπη ΤΟΥ; Στη δική σας το ’χει; Έλεος κάπου!»

ε, ρε, κάτι μηgnύσεις! = ωραία πλάκα!

Προέλευση: από την ατάκα της Αμαλίας στην τηλεοπτική σειρά “Στο Παραπέντε”.

Χρήση: χιουμοριστική. Συνήθως εκφράζει ευαρέσκεια για κάτι που ειπώθηκε / έγινε. Το “gn” παραπέμπει στην χαρακτηριστική (πελοποννησιακή) προφορά του “νι”.

Παράδειγμα: Διαβάζει κάποιος μια ανάρτηση (ή ένα σχόλιο) του τύπου: «Τον είδα προβληματισμένο. “Δεν το περίμενα”, μου είπε, “να γίνει τέτοιο θέμα που έκοψα το ένα μου νι”, και σχολιάζει από κάτω: «Ε, ρε, κάτι μηgnύσεις!»

αυτό, που μπλα-μπλα-μπλα, δεν το λες και Χ = δεν είναι Χ αυτό το πράμα

Χρήση: όταν κάποιος θέλει να πει κάτι που κατά τη γνώμη του είναι πρωτότυπο, σοβαρό και σημαντικό, αλλά δεν θέλει να του δώσει το αντίστοιχο βάρος, φοβούμενος μήπως κατηγορηθεί για σοβαροφάνεια, χρησιμοποιεί αυτή την περίεργη σύνταξη για να ρίξει μόνος του τον τόνο.

Παράδειγμα: «Αυτό, που δε λέει να βγάλει το χέρι από την τσέπη, δεν το λες και σαβουάρ βιβρ, τοζαμπουνημουμέσα».

αυτό, που μπλα-μπλα-μπλα, το λες και Χ = αυτό το πράμα είναι Χ

Πρόκειται για καταφατική παραλλαγή της προηγούμενης φράσης.

Χρήση: βλ. προηγούμενο λήμμα.

Παράδειγμα: «Αυτό, που δε λέει να βγάλει το χέρι από την τσέπη, το λες και σαβούρα βιβρ».

μουάχαχαχα! = καλά να πάθει(ς)

Χρήση: περιπαικτική / χαιρέκακη. Πρόκειται για γέλιο τρόμου. Συναντάται και με λατινικούς χαρακτήρες (mwahahaha!).

Παράδειγμα: «Από τη λιτότητα στον λιτό βίο. Κονομήσαμαν! Μουάχαχαχα!»

μποοο! = έλα, μωρέ, τώρα, πώς κάνεις έτσι;

Χρήση: κατευναστική / φιλική. Αν κάποιος θεωρήσει ότι ένας διαδικτυακός φίλος υπερβάλει και δεν θέλει να του το πει ευθέως μήπως και τον προσβάλει, χρησιμοποιεί αυτό το επιφώνημα. Ενίοτε, χρησιμοποιείται και ως επιφώνημα που ενθαρρύνει την υπερβολή.

Παράδειγμα: «Έλα, μωρέ, πώς κάνεις έτσι; Δεν εννοούσε “λιτό βίο”, αλλά “λυτό βίο” Μποοο!»

 Γκουγκλάραμε στα images τη λέξη «μποοοοοο» και βγήκε αυτό. Δεν το ψάξαμε άλλο.

έλα σε πρκλ πολύ! = σοβαρέψου!

Χρήση: προκλητική. Χρησιμοποιείται σε ανταλλαγή επιχειρημάτων από κάποιον που θεωρεί ότι ο συνομιλητής του παρεκτρέπεται ή τερατολογεί. Συνήθως ακολουθεί καυγάς. (Η συντομογραφία τού “παρακαλώ” είναι δάνειο από τα sms. Στο Fb συνήθως χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει ταραχή κι ένα ζωνάρι λυμένο δια παν ενδεχόμενο.)

Παράδειγμα: «Σιγά να μην εννοούσε “αλητόβιο”, ο μηχανόβιος. Έλα σε πρκλ πολύ!»

δώσε πόνο! = χώσε!

Χρήση: χιουμοριστική / ενθαρρυντική / επιβραβευτική. Χρησιμοποιείται σε διάφορα συμφραζόμενα. Συνήθως ως σχόλιο σε κάποιον που τα χώνει ή που έχει αναρτήσει κάτι ζηλευτό (λ.χ., φωτογραφία από διακοπές).

Παράδειγμα: Διαβάζει κάποιος μια ανάρτηση (συνοδευόμενη από φωτογραφία) του τύπου: «Να, εδώ, πίνουμε καϊπιρίνιες με άλλους φυγόδικους στο Σάο Πάολο», και σχολιάζει: «Δώσε πόνο!»

σαπέρα (ή σαπαραπέρα): ουστ, ρε!

Προέλευση: από τη φράση «ίσα πέρα».

Χρήση: απαξιωτική. Συνήθως χρησιμοποιείται για κράξιμο δηλώσεων / πράξεων δημοσίων προσώπων ή για πρόγκα άλλων χρηστών που εκθειάζουν τέτοιες (αμφιλεγόμενες) δηλώσεις / πράξεις.

Παράδειγμα: «Ποιος Μπαρουφάκης, μωρέ; Πάτε καθόλου καλά; Σαπέρα, ρε κάγκουρες κονομολόγοι!»

ψόφο! = π’ ανάθεμά την / τον / τους!

Χρήση: απαξιωτική / ξεκάθαρα εχθρική. Συνήθως συναντάται γραμμένο με κεφαλαία και ενίοτε ανορθόγραφο (επίτηδες ή όχι): ΠΣΟΦΟ! Πρόκειται για κατάρα που εμφανίζεται κατά κανόνα σε πολιτικά / κοινωνικά συμφραζόμενα. Το χειρότερο που μπορείς να ευχηθείς σε κάποιον που θεωρείς προσωπικό σου (κατά φαντασία ή πραγματικό) εχθρό. Ίσως η πιο χαρακτηριστική συνέπεια της κρίσης στο ιδιόλεκτο του Fb.

Παράδειγμα: «Πουλημένες φιλελέρες! Ψόφο, ρεεε!»

γατάκια (πεπαλ.) = κορόιδα

Προέλευση: από τη «γάτα» με την έννοια του “ατσίδα”, του “γνώστη”, του “καταφερτζή”. Το «γατάκι» είναι το αντίθετο της «γάτας».

Χρήση: απαξιωτική / προειδοποιητική. Ένας χρήστης, που βέβαια ο ίδιος είναι «γάτα», αποκαλεί όλους όσοι διαφωνούν μαζί του «γατάκια» για να τους ανακαλέσει στην τάξη.

Παράδειγμα: «Ξαφνικά μου γίνατε όλοι οικονομολόγοι επιπέδου Τσακ Νόρις και πάνω. Γατάκια!»

αμένσιοτο = δε χρειάζεται να σας πω σε ποιον αναφέρομαι

Προέλευση: από την αγγλική μετοχή “unmentioned” (= “μη αναφερόμενο”).

Χρήση: απαξιωτική. Το χρησιμοποιεί κανείς για να δηλώσει με μία και μόνη λέξη ότι «δεν κάνω tag αυτόν στον οποίο αναφέρομαι, ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε, αλλά όλοι ξέρετε για ποιον καραγκιόζη μιλάω». Ο στόχος είναι συνήθως κάποιο δημόσιο πρόσωπο.

Παράδειγμα: «V for Venezuela. Αμένσιοτο».

τι φάση; = τι κουλό είναι τούτο πάλι;

Χρήση: απαξιωτική / χιουμοριστική. Άλλη μια φράση που κλείνει αναρτήσεις. Δηλώνει δυσάρεστη έκπληξη και απορία ή κάνει μαύρο χιούμορ.

Παράδειγμα: «Και γυρίζει τότε ο Βαρβαρούφ και του λέει του καροτσάκια: “Χαλάρωσε, ρε μαν. Δε λέει να τσακωνόμαστε για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Μερκελένη”. Τι φάση;»

 δηλαδή, μπλα-μπλα-μπλα, ναι; = θέλεις και τα λες ή σου ξεφεύγουν;

Χρήση: ειρωνική / συγκαταβατική / απαξιωτική. Χρησιμοποιείται αποκλειστικά σε σχόλια. Ο χρήστης στο “μπλα-μπλα-μπλα” επαναδιατυπώνει κατά πώς θέλει ο ίδιος κάτι που έχει πει κάποιος άλλος και με το οποίο ο ίδιος ασφαλώς διαφωνεί, και κλείνει με ένα συγκαταβατικό “ναι;” για να κάνει τον συνομιλητή του ν’ αφρίσει.

Παράδειγμα: «Δηλαδή, θες να μας πει ότι ο V δεν ξέρει τι του γίνεται, που έχει περισσότερα πτυχία απ’ ό,τι έχει η Βούλτεψη χαρτιά υγείας, ναι;»

είστε κι εσείς που Χ και είμαστε κι εμείς που Ψ = ας γίνουμε από δυο χωριά χωριάτες

Χρήση: περιπαικτική / χιουμοριστική. Φράση που αποτελεί από μόνη της ανάρτηση. Ανήκει στην κατηγορία των αμφιλεγόμενων εξυπνάδων που κατακλύζουν καθημερινά το Fb. Σπανίως προκαλεί καυγάδες γιατί είναι προφανές ότι πρόκειται για χιούμορ (ασχέτως επιτυχίας).

Παράδειγμα: «Είστε κι εσείς που φοράτε τα πουκάμισα απέξω ως statement και είμαστε κι εμείς που τα φοράμε απέξω ως παραβάν για το πατσοκοίλι».

πείτε μου τώρα ότι μπλα-μπλα-μπλα, να δω κάτι που θέλω = αυτά που γράφετε είναι μπαρούφες.

Χρήση: ειρωνική. Συνήθως σε σχόλια. Ο χρήστης θέλει να ειρωνευτεί εκείνους με τους οποίους διαφωνεί στο υπό συζήτηση θέμα. Δεν είναι εύκολη ατάκα, γιατί για να ειρωνευτείς με επιτυχία πρέπει να εντοπίσεις το αδύνατο σημείο των αντιπάλων σου και να πεις κάτι έξυπνο.

Παράδειγμα: «Πείτε μου τώρα ότι ο Βαρουφάκης στη μόνη αγορά που μπορεί να βγει είναι για πουκάμισα, να δω κάτι που θέλω».

όλα εγώ πια; = τι είπα πάλι, ο ημίθεος;

Χρήση: αυτοσαρκαστική. Το χρησιμοποιεί κάποιος στο τέλος μιας ανάρτησης ή ενός σχολίου όπου έχει γράψει κάτι αυτονόητο, έτσι ώστε να δηλώσει ότι γνωρίζει το μάταιο του εγχειρήματος.

Παράδειγμα: «Άμα κάνεις δυο κωλοτούμπες σερί, αλληλοαναιρούνται, σα να μην έχεις κάνει καμία. Όλα εγώ πια;»

ερωτηματικά…= έπαιξα με την επικαιρότητα (ή με μια γελοία θεωρία συνομωσίας) και σας έδωσα μούφα τροφή για σκέψη

Χρήση: χιουμοριστική. Πάντα στο τέλος μιας ανάρτησης.

Παράδειγμα: «Οι Bostonians γιατί δεν κάνουν πια μόνο πουκάμισα; Τα μπολερό γιατί έχουν μόνο μανίκια; Οι ζουρλομανδύες γιατί κουμπώνουν πίσω; Ερωτηματικά…»

Χρόνια πολλά, Fb! Και του χρόνου!

–––

* Σε όποια λέξη / φράση δεν αναφέρεται “προέλευση” είτε δεν μπόρεσα να την εντοπίσω είτε η πρώτη της εμφάνιση έγινε απευθείας στο Fb (ή σε κάποιο άλλο Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης).

Ευχαριστώ τη συντακτική ομάδα του dim/art για τη βοήθεια στη συλλογή του υλικού.

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Internet / social media