Αυτό δεν είναι τραγούδι # 268
Dj της ημέρας, η Stucano Closer
Νομίζω ήταν άνοιξη του 1996 όταν αποφασίστηκε να πάμε λίγες ημέρες Κεφαλονιά, με φίλους που είχαν έρθει απο το εξωτερικό. Φορτώνουμε το αυτοκίνητο με τους εαυτούς μας, τα σκυλιά μας, τις βαλίτσες μας και με μία σόμπα, γιατί η φίλη που μας είχε κλείσει δωμάτια είπε πως θα την χρειαστούμε αφού τα δωμάτια δεν θα είχαν θέρμανση. Χμ… σκέφτηκα, αλλά σιγά μωρέ, για ενα ντους και έναν ύπνο το θέλουμε. Πόσο κρύο θα έχει; Ωραίο ταξίδι. Καλός καιρός μέχρι την Πάτρα, λάδι η θάλασσα μέχρι την Κεφαλονιά, αλλά με το που αποβιβαζόμαστε από το πλοίο η βροχή και ο αέρας έκαναν την εμφάνισή τους, με άγριες διαθέσεις τολμώ να πω. Μας υποδέχεται η φίλη στη Σάμη και μας οδηγεί στα δωμάτιά μας. Με το που ανοίγει η πόρτα, μια δροσιά μάς καλωσορίζει, η οποία στο μπάνιο αυξάνεται και τέλος στα υπνοδωμάτια φτάνει να εκπληρώνει όλες τις φιλοδοξίες της: πάγος. Παγωμένα σεντόνια, παγωμένα μαξιλάρια, παγωμένες κουβέρτες. Η σόμπα άναψε αμέσως. Καμία αλλαγή στη θερμοκρασία δεν παρατηρήθηκε τις τρεις μέρες που μείναμε. Τα σκυλιά πάντως ήταν ευτυχισμένα. Εμείς να θέλουμε να κάνουμε ντους και να μην μπορούμε. Σκεφτόμουν τους καημένους τους ανθρώπους τότε στον Τιτανικό κάθε φορά που άνοιγα την βρύση και ένα αεράκι έμπαινε από το παράθυρο του μπάνιου και σε χτυπούσε με τρυφερά σκαμπιλάκια στην πλάτη. Το μπάνιο όμως, αν εξαιρέσουμε το κρύο, διέθετε την τέλεια ατραξιόν: όταν άνοιγες την πόρτα και έμπαινες ακουγόταν το «Seven Seconds Away» του Youssou N’Dour. Μη με ρωτήσετε γιατί είχαν διαλέξει αυτό το υπέροχο τραγούδι για αυτή τη δουλειά. Δεν ξέρω. Ξέρω μόνο πως είναι από τα αγαπημένα μου. Το κρύο πάλι όχι.—
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
dimart 