Αυτό δεν είναι τραγούδι # 344
Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη
Είναι μερικά τραγούδια που λειτουργούν λυτρωτικά, που βοηθάνε το μυαλό να αδειάσει, να μπορέσει να πάρει τις απαραίτητες ανάσες, να ξεχάσει τι γίνεται γύρω του, να ξεφύγει, έστω για λίγο. Να, σαν αυτό, που δεν ξέρω γιατί πάντα μου θυμίζει κι αυτούς τους στίχους του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου:
Το ποίημα θέλω να είναι νύχτα, περιπλάνηση
σε ξεμοναχιασμένους δρόμους και σε αρτηρίες
όπου η ζωή χορεύει. Θέλω να είναι
αγώνας, όχι μια μουσική που λύνεται
μα πάθος για την μέσα έκφραση μιας ασυναρτησίας
μιας αταξίας που θα γίνει παρανάλωμα
αν δεν τα παίξουμε όλα για όλα.
Ars Poetica – «Ο Θάνατος του Μύρωνα» 1960
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *


Σχολιάστε