Κουέντιν Ταραντίνο — παρά λίγο, σαμουράι

Διάλειμμα για διαφημίσεις #33

Έχουμε ξαναμιλήσει για το γιαπωνέζικο trend να γυρίζουν διαφημίσεις με τη συμμετοχή αμερικάνων καλλιτεχνών (δείτε εδώ τον Γούντι Άλλεν να διαφημίζει πολυκατάστημα του Τόκιο κι εδώ τον Φράνσις Φόρντ Κόπολα και τον Ακίρα Κουροσάβα να διαφημίζουν γιαπωνέζικο ουίσκι). Οι γιαπωνέζικες διαφημίσεις είναι ούτως ή άλλως εξωτικές και ακατανόητες για τον δυτικό θεατή, και όχι μόνο λόγω γλώσσας. Όταν όμως συμμετέχει ο Κουέντιν Ταραντίνο, η κατάσταση ξεφεύγει εντελώς. Δείτε τη διαφήμιση της Softbank (2009) χωρίς άλλα σχόλια — να πούμε μόνο ότι παρακολουθούμε μια οικογενειακή συζήτηση που ξεκινά με τη μητέρα να ρωτά τον πατέρα αν σκοπεύει να πάει στην πόλη Τόσα. Ο πατέρας είναι ένας άσπρος σκύλος. Μη ρωτάτε γιατί.

* * *

Η διαφήμιση ως ταινία, ως αφήγηση, ως τέχνη, ως εύρημα, ως παγίδα, ως προπαγάνδα — ενίοτε και ως μπούρδα. Διαφημίσεις γυρισμένες από διάσημους σκηνοθέτες και μικρά αριστουργήματα αγνώστων δημιουργών. Τεκμήρια εποχής, κοινωνίας, οικονομίας, καθημερινότητας.

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία: Διάλειμμα για διαφημίσεις