Αυτό δεν είναι τραγούδι #405
Dj της ημέρας, ο Σωτήρης Κακίσης
Οπωσδήποτε καθόλου τρελό, αλλά εξαιρετικά απατηλό και κακότεχνο ήταν το όνειρο μιας τέτοιας ζωής, εξαιρετικά μικροαστικό, και το τραγούδι αυτό δεν σας ενοχλεί καθόλου τυχαία.
Τι σχέση μπορεί να έχει ένα υπερήφανο πλοίο που ναυαγεί μ’ ένα γκρι νούφαρο που μαδάει; Το ηλέκτρικ μπλου του θαλάσσιου χρώματος με το θολό μουντζούρωμα της λίμνης; Η περιπέτεια μιας πορείας του εξάντα με τη βαριεστημάρα της κυκλικής ασφυξίας;
Στη βαριεστημάρα, εδρεύει ο κύριος Κόκοτας θρηνώντας το βρωμονούφαρό του. Είναι ένα από τα λίγα τραγούδια που μ’ ενοχλεί κι εμένα τόσο πολύ.
Και πολύ καλά να πάθουνε. Όλα τα τέτοια ζευγάρια. Απ’ τη λίμνη βγαίνεις μόνο από έξοδο του βυθού, νεκρός μόνο, μαδημένος.
Και η λέξη όνειρο είναι πολύ. Αν αποφασίσετε να το ξανατραγουδήσετε το τραγούδι λίγο πιο ειλικρινά, ίσως μπορείτε να το πείτε έτσι:
Μ’ ένα πρόγραμμα φτωχό
το πρόγραμμά μας το αστικό
ξεκινήσαμε κι οι δυό μας·
μα στου δρόμου τα μισά
σβήσαν λάμπες και κεριά
σαν κεριά, σαν τις γνωστές τις λάμπες.
Σαν μίξερ που μπλοκάρησε,
σαν νούφαρο που μάδησε
στης λίμνης μέσα το θολό νερό.
* * *
Πρώτη δημοσίευση: Σωτήρης Κακίσης, Τρόμος στο Κολλέγιο — και άλλα αστυνομικά δοκίμια, Καστανιώτης 1983
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
dimart 
Σχολιάστε