—της Stucano Closer—
Έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε τις μαύρες γάτες σαν προάγγελο δεινών σαν γρουσουζιά, σαν την ενσάρκωση του Κακού. Φαίνεται όμως ότι η Φύση δεν δίνει την παραμικρή σημασία στις χαζές ανθρώπινες προκαταλήψεις: αλλιώς, δεν θα είχε γεννηθεί ποτέ ο Ράνταμενς.
Ο Ράνταμενς είναι ένας κατάμαυρος Πολωνός γάτος, που σώθηκε ως εκ θαύματος (και χάρη στους κτηνιάτρους του καταφυγίου όπου βρέθηκε) από μια σοβαρή ασθένεια του αναπνευστικού. Μετά την ανάρρωσή του, παρέμεινε στο καταφύγιο, και τότε οι κτηνίατροι παρατήρησαν κάτι πολύ παράξενο: ο Ράνταμενς ανέλαβε τον ρόλο του νοσοκόμου για όλα τα άλλα ζώα, ιδίως εκείνα που είχαν μόλις χειρουργηθεί. Ξαπλώνει μαζί τους μέχρι να ξυπνήσουν από τη νάρκωση, τους καθαρίζει το τρίχωμα, τους κάνει παρέα και μοιράζεται μαζί τους το (αποδεδειγμένα) ιαματικό του γουργούρισμα.
Την επόμενη φορά που θα δείτε μαύρη γάτα, θυμηθείτε τον Ράνταμενς. Γιατί δεν αποκλείεται να έχετε μόλις συναντήσει στον δρόμο σας έναν γατάγγελο.
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ποιον είπες ζώο, ρε;








Σχολιάστε