Υλικά: 450 λούτρινοι πιγκουίνοι, κινητήρες, ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου, αισθητήρας κίνησης xbox kinect, μικρο-υπολογιστές mac, προσαρμοσμένο λογισμικό, βάσεις από κασσίτερο.
Διαστάσεις: μεταβλητές.
Ο «Πιγκουινο-καθρέφτης» είναι μια εγκατάσταση του Daniel Rozin (2015), αποτελούμενη από 450 μηχανοκίνητους λούτρινους πιγκουίνους, διάσπαρτους στο πάτωμα. Το σύνολο είναι χρωματικά μινιμαλιστικό, αλλά ο περίτεχνος τρόπος κίνησης δίνει ένα απίστευτα ομοιογενές οπτικό αποτέλεσμα. Παίζοντας με τις δυνατότητες σύνθεσης του άσπρου και του μαύρου, οι πιγκουίνοι περιστρέφονται γύρω από τον άξονά τους, ανταποκρινόμενοι στην κίνηση των θεατών. Παρακολουθώντας τους πιγκουίνους να περιστρέφονται μπροστά μας, αδυνατούμε να συλλάβουμε τη συλλογική λογική που διέπει τις κινήσεις τους. Εντούτοις, ο αισθητικός αντίκτυπος της χορογραφίας που εκτελούν με απόλυτη ακρίβεια τα λούτρινα ζωάκια μάς είναι περιέργως οικείος. Οι κινήσεις τους, εκλαμβανόμενες ως σύνολο, μας είναι απολύτως κατανοητές, αν και με τρόπο άρρητο – ίσως επειδή βασίζονται σε κάτι με το οποίο είναι ασύνειδα εξοικειωμένος ο ανθρώπινος νους: τη γεωμετρία.
Κινηματογράφηση και μοντάζ: Victoria Sendra
Πηγή: vimeo | Μετάφραση για το dim/art: Γιώργος Θεοχάρης
* * *