Αυτό δεν είναι τραγούδι #506
Dj της ημέρας, η Ντόρα Τσικαρδάνη
Κάπου στις αρχές του ’70 υπό την πίεση της χούντας, οι γαλλικές αρχές απέλασαν έναν νεαρό φοιτητή, σεσημασμένο ήδη από τότε που ήταν στη Νεολαία Λαμπράκη και για τη δραστηριότητά του πριν από το ’67. Έτσι, από τη μια μέρα στην άλλη, βρέθηκε από την κοσμοπολίτικη ζεστασιά του Παρισιού στην παγωνιά της χούντας, που τον έντυσε αμέσως στο χακί και τον έστειλε κατευθείαν σε ένα από τα πολλά στρατόπεδα της Κοζάνης. Εκεί, σε κάποια σκοπιά με κρύο και με χιόνι, λίγο ως συγκαλυμμένη διαμαρτυρία, λίγο ως αυτοσαρκασμός και κυρίως ως οξεία κοινωνική παρατηρητικότητα, γεννήθηκε το «Τι Λωζάννη, τι Κοζάνη», δένοντας εκείνον για πάντα με την πόλη και την πόλη με κείνον. Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1973, γνώρισε επιτυχία και χαρακτήρισε την εποχή ολόκληρη. Γύρω στο 2010 μού διηγήθηκε την ιστορία ο ίδιος ο Γιάννης, με το πικρό χιούμορ που δημιουργεί η απόσταση από τα γεγονότα και η σοφία της ηλικίας. Ο θάνατός του τον ξαναέδεσε με το Παρίσι, ακριβώς τη μέρα της επίθεσης σε όσα λάτρεψε.
Αντίο, Γιάννη Κακουλίδη.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
dimart 
Σχολιάστε