Το ποίημα της εβδομάδας 18/5

Ο ύπνος

—Μαρκ Στραντ—
Μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Είναι ο ύπνος της γλώσσας μου
μιλάει μια γλώσσα που ποτέ δεν θυμάμαι
λέξεις που εισρέουν στον ύπνο των λέξεων
μόλις προφερθούν.

Είναι ο ύπνος της μιάς στιγμής
μέσα στην επόμενη, που μακραίνει τη νύχτα,
κι ο ύπνος του παράθυρου
που μεταμορφώνει τον ψηλόκορμο ύπνο των δέντρων σε γυαλί.

Ο ύπνος των μυθιστορημάτων όταν διαβάζονται είναι βουβός
όπως ο ύπνος των φορεμάτων στα ζεστά σώματα των γυναικών.
Και ο ύπνος του κεραυνού που μαζεύει σκόνη τις λιόλουστες μέρες
και ο ύπνος της στάχτης καιρό μετά.

Ο ύπνος του ανέμου ξέρουμε γιομίζει τον ουρανό.
Ο μακρύς ύπνος του αέρα κλειδωμένος στα πνεμόνια των νεκρών.
Ο ύπνος του δωματίου με μέσα κάποιον.
Ακόμη κι ο ξύλινος ύπνος του φεγγαριού είναι πιθανός.

Κι είναι και ο ύπνος που απαιτεί να ξαπλώσω
για να ταιριάξω με το σκοτάδι που ‘ρχεται καταπάνω μου
σαν άλλο δέρμα που μέσα του ποτέ δε θα με βρούνε,
κι έξω του ποτέ δε θα φανώ.

* * *

Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων