Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, ο Άλντους Χάξλεϊ πειραματίστηκε με την παραισθησιογόνο ουσία μεσκαλίνη, προκειμένου να διερευνήσει τα όρια των αισθήσεων και της αντίληψης. Κατέγραψε τα συμπεράσματά του στο βιβλίο Doors of perception (Οι πύλες της αντίληψης, 1954), από όπου αργότερα εμπνεύστηκαν και το όνομά τους οι Doors.
Ο ισπανός street artist Pejac ζωγραφίζει εντελώς ρεαλιστικά αρχιτεκτονικά στοιχεία ή λεπτομέρειες και αξιοποιεί την προοπτική (την ψευδαίσθηση της προοπτικής, δηλαδή) με σκοπό να δημιουργήσει οφθαλμαπάτη. Όταν λέμε ρεαλιστικά, εννοούμε εντελώς ρεαλιστικά: με προσοχή στις σκιές, στις αποχρώσεις, στην απομίμηση της υφής των υλικών, τη φθοράς του χρόνου κ.ο.κ.
Ο ίδιος ωστόσο διευκρινίζει ότι ο στόχος του δεν είναι μόνο το παιχνίδι της οφθαλμαπάτης — είναι και αυτό, αλλά μέσω αυτού προσπαθεί με τρόπο καλλιτεχνικό και όχι συστηματικό (και, βέβαια, χωρίς παραισθησιογόνα) να διερευνήσει το ίδιο ερώτημα με τον Χάξλεϊ: τα όρια της αντίληψης.
Ιδού τρία πρόσφατα έργα του στο Üsküdar (Σκουτάρι) της Κωνσταντινούπολης:
Φωτογραφίες: Julian Santiago
* * *
