Αυτό δεν είναι τραγούδι #963
Dj της ημέρας, ο Τάκης Φωτιάδης
Άλλο ένα μεγάλο τζαζ κομμάτι που ενδεχομένως προέκυψε από αυτοσχεδιασμό. Ιδού η αφήγηση του Duke Ellington: «Είχαμε παίξει σε έναν χορό, σε μια μεγάλη αποθήκη καπνού. Μετά τη συναυλία, ένας φίλος μου, στέλεχος της North Carolina Mutual Insurance Company, είχε πάρτι. Έπαιζα πιάνο, όταν είδα ότι ένας άλλος φίλος μας είχε μπλέξει σε μια περίεργη κατάσταση με δυο γκόμενες. Για να ηρεμήσουν τα πράγματα, έγραψα επιτόπου αυτό το κομμάτι και το έπαιξα με αυτές να στέκονται πλάι μου, η μία από τη μια μεριά και η άλλη από την άλλη».
Μπορεί να έγινε έτσι όντως. Επίσης λέγεται ότι η δεν είναι αμελητέα η συμβολή του Otto “Toby” Hardwick στη σύνθεση. Ο Toby έπαιζε άλτο σαξόφωνο στην πρώτη ηχογράφηση του κομματιού, το 1935 για την εταιρία Brunswick. Το In a sentimental mood γνώρισε κάποια επιτυχία στα chart του καλοκαιριού του 1935 κι έγινε ένα από τα standards της δεκαετίας του ’30. Το credit πάντως για τη σύνθεση δεν το πήρε ο Toby αλλά ο Duke, ο Manny Kurtz που έγραψε τους στίχους πάνω στη μελωδία και ο Irving Mills, μάνατζερ του Duke.
Η πιο γνωστή ίσως εκτέλεση του κομματιού είναι αυτή του Duke μαζί με τον John Coltrane:
Δυο εκτελέσεις με τους στίχους, από δυο κορυφαίες τραγουδίστριες. Την Ella Fitzgerald:
Και τη Sarah Vaughan:
Και πάλι instrumental, από τον Θεό Django Reinhardt:
Η εκδοχή του Chet Baker:
Του Billy Joel:
Κερασάκι: In a sentimental mood από τους Tokyo Ska Paradise Orchestra:
Κι άλλο κερασάκι: In a sentimental mood παιγμένο με φαγκότο — τέσσερα, όχι ένα! Osesp Bassoon Quartet:
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
dimart 