Αυτό δεν είναι τραγούδι #1364
DJ της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς
Η πρώτη ηχογράφηση του gospel «It’s nobody’s fault but mine» έγινε στο Ντάλας του Τέξας, στις 3 Δεκεμβρίου 1927, από τον μεγάλο Blind Willie Johnson (σώζονται κάπου τριάντα ηχογραφήσεις του, από την περίοδο 1927-1930).
Το κομμάτι αποτελεί ύμνο στην ανάγνωση: If I don’t read, my soul be lost — αλλά, όπως σύντομα διαπιστώνει ο ακροατής, ύμνο στην ανάγνωση της Βίβλου συγκεκριμένα: ο Blind Willie Johnson ήταν ευαγγελιστής και στη δεκαετία του ’20 έπαιζε θρησκευτικού περιεχομένου τραγούδια στον δρόμο για να ζήσει αλλά και για να συλλέξει χρήματα για την εκκλησία της ενορίας του.
Hey-ey!
Nobody’s fault-a but mine
Nobody’s fault but mine
If I don’t read, my soul be lost
I, have a Bible in my arm
I have a Bible in my arm
If I don’t read my soul be lost
Hmm-mm
Bible, taught me how to read
Bible, taught me how to read
If I don’t read my soul be lost
Nobody’s fault-a but mine
Lord, Lord
Nobody’s fault but mine
If I don’t read my soul be lost
I, was talkin’ to my Lord
Have a Bible in my arms
If I don’t read my soul be lost
Oh-ooh
Mother, she taught me how to read
Mother, she taught me how to read
If I don’t read my soul be lost
Nobody’s fault-a but mine
I
Lord, Lord
Nobody’s fault but mine
If I don’t read my soul be lost
And said that she taught me how to read
Said that she taught me how to read
If I don’t read my soul be lost
Nobody’s fault-a but mine
Help
Umm-mmm
Το ενδιαφέρον για τον Blind Willie Johnson αναζωπυρώθηκε στη δεκαετία του ’60. Το 1969, η Nina Simone συμπεριέλαβε το «It’s nobody’s fault but mine» στο άλμπουμ της Nina Simone and Piano.
Οι Grateful Dead επέστρεψαν στα κομμάτια του Blind Willie Johnson και πολλών άλλων πρωτοπόρων bluesmen, στο έργο των οποίων εντρύφησαν είτε απευθείας είτε χάρη στη διαμεσολάβηση του Reverend Gary Davis, του blues και gospel τραγουδιστή που γεφύρωσε τις γενιές, παραμένοντας δραστήριος από τη δεκαετία του ’20 μέχρι τον θάνατό του, το 1972. Ακούμε το «It’s nobody’s fault but mine» από μια συναυλία των Grateful Dead στην Tampa της Florida στις 19 Δεκεμβρίου 1973 (Dick’s Pics vol.1) :
Το κομμάτι το διασκεύασαν και οι Led Zeppelin, που το συμπεριέλαβαν στο άλμπουμ Presence, το οποίο κυκλοφόρησε στις 31 Μαρτίου του 1976. Ήταν ιδέα του Plant να το διασκευάσουν· τη διασκευή την έκανε ο Page, που του άλλαξε τα φώτα. Οι Zeppelin πείραξαν αρκετά και τους στίχους, κρατώντας το στοιχείο της απελπισίας αλλά περικόπτοντας τις θρησκευτικές αναφορές — αντίθετα, το έφεραν πιο κοντά στα θέματα που αφορούσαν τους ίδιους, όπως τη χρήση ναρκωτικών, εξ ου και η αναφορά στο «πρόβλημά μου»: a monkey on my back. Ας θυμηθούμε στο σημείο αυτό το «That smell» των Lynyrd Skynyrd (1977), που αναφέρεται στη χρήση ναρκωτικών και στην κατάχρηση αλκοόλ από τα μέλη του συγκροτήματος ακριβώς με την ίδια έκφραση (you got a monkey on your back) καθώς και το «Me and my monkey» (2002), που αναφέρεται στον εθισμό του Robbie Williams στην κοκαΐνη. Εν πάση περιπτώσει, η εκτέλεση των Zeppelin είχε ελαφρώς παραλλαγμένο τον τίτλο («Nobody’s fault but mine», έλειπε δηλαδή το «it’s»). Το κομμάτι έγινε standard στα live τους. Το ακούμε εδώ από μια συναυλία του 1979:
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *