Mission: Impossible

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1393
DJ της ημέρας, το dim/art

Σήμερα κλείνει τα 86 ο αργεντινός πιανίστας, συνθέτης, ενορχηστρωτής και μαέστρος Lalo Schifrin. Το dim/art τού εύχεται να τα εκατοστίσει!

Ο Boris Claudio «Lalo» Schifrin γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες από γονείς Εβραίους. Άρχισε να μαθαίνει πιάνο στα δεκάξι του — δάσκαλός του ήταν ο ελληνορώσος Ανδρέας Καραλής, πρώην διευθυντής του Ωδείου του Κιέβου. Άρχισε να σπουδάζει κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες, αλλά τον κέρδισε η μουσική: στα είκοσί του κέρδισε μια υποτροφία για το Ωδείο του Παρισιού και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Παράλληλα με τις σπουδές του, τα βράδια έπαιζε τζαζ στα παρισινά κλαμπ. Το 1955 συνόδευσε τον Astor Piazzola στο Διεθνές Φεστιβάλ Τζαζ της Γαλλίας.

Μετά τις σπουδές επέστρεψε στην Αργεντινή, όπου ίδρυσε μια δεκαεξαμελή τζαζ μπάντα και συνεργάστηκε με κορυφαίους μουσικούς, όπως ο Dizzy Gilespie. Από το 1963 εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες, ενώ το 1969 πήρε και την αμερικάνικη ιθαγένεια. Έγραψε μουσική για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, για ταινίες όπως το Bullitt (1968) και το Dirty Harry (1971).

Το 1973, ο σκηνοθέτης William Friedkin απέρριψε τη μουσική του Schifrin για τον Εξορκιστή. Ο λόγος ήταν ότι στις δοκιμαστικές προβολές το κοινό φρίκαρε εντελώς από το συνδυασμό της εικόνας με τη μουσική. Από την άλλη, και ο Lalo δήλωσε αργότερα ότι οι ώρες που πέρασε βλέποντας σκηνές από τον Εξορκιστή προκειμένου να γράψει μουσική ήταν από τις πιο δυσάρεστες της ζωής του (χώρια που πήγαν χαμένες τελικά).

Ίσως το πιο γνωστό κομμάτι του Lalo Schifrin είναι η μουσική που έγραψε για την τηλεοπτική σειρά Mission: Impossible (1966-1973) του CBS.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *