Ερωτικά IV
—Κώστας Ουράνης—
Δὲν εἶμαι ἐγὼ ποὺ τὴ ζωή σου
ἦρθα σὰν ἥλιος νὰ φωτίσω:
τὸ φῶς στὰ μάτια μου
ποὺ λάμπει δικό σου
— καὶ σ᾿τὸ στέλνω πίσω!
Τοῦ μαγικοῦ τοῦ κόσμου
ἂν ἔχω ἀνοίξει διάπλατη τὴ θύρα,
τὸ μυστικὸ χρυσὸ κλειδί της
ἀπὸ τὸ χέρι σου τὸ πῆρα.
Κι ἂν ἀπ᾿ τὰ βάθη ἑνὸς ληθάργου
βγῆκα, σ᾿ ἐσένα τὸ χρωστάω,
σ᾿ ἐσένα τοὺς χυμοὺς ποὺ νοιώθω,
τὴ νέα γλῶσσα ποὺ μιλάω!
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
dimart 
Σχολιάστε