—του Γιώργου Τσακνιά— Από το πρωί μού έχει κολλήσει ο στίχος: «κράνη, μυοσωτίδες, άνθη των / τάφων…» Ξέρω από πού είναι (Tristan Corbière, μετάφραση Καρυωτάκη,

—του Γιώργου Τσακνιά— Από το πρωί μού έχει κολλήσει ο στίχος: «κράνη, μυοσωτίδες, άνθη των / τάφων…» Ξέρω από πού είναι (Tristan Corbière, μετάφραση Καρυωτάκη,
—της Σεβαστής Λιοναράκη-Χρηστίδου— Πριν ακόμα ανοίξω καλά καλά το τετράδιο, ένα παιδικό πρόσωπο γεμάτο φακίδες, πρόβαλε μέσα από την Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά, αναρριχήθηκε στην
—Της Χριστίνας Παπαβασιλείου— Κάποιος πρέπει να μιλήσει και γι αυτούς. Τους αδικημένους της λογοτεχνίας, της ιστορίας, της θρησκείας. Τους αδικημένους που είναι τα εξιλαστήρια θύματα,
—της Σεβαστής Λιοναράκη-Χρηστίδου— Είναι αποδεδειγμένο. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες δεν αγαπάνε τα τριγενή και δικατάληκτα επίθετα. Είτε οξύτονα είναι είτε παροξύτονα, ουδείς φαίνεται να
Άγιεμου Αγιοβασίλη, γεια και χαρά σου! Πέρσι δε φάνηκες, αλλά δε σου κρατάω κακία. Ήταν κακή η συγκυρία, είπε ο μπαμπάς. Το δώρο σου, είπε,
Μονόπρακτο για βαθιά φωνή και περιούσιο λαό —του Γιώργου Θεοχάρη— Οργή Λάου-Λάου: Έλεος, ρε πίστη μου, δεν έχουν καταλάβει τίποτα! Φωνή Θεού (voice off): Τι