—του Γιώργου Θεοχάρη— Η φιλοσοφία, το να σπουδάζεις φιλοσοφία, σημαίνει απλώς να μαθαίνεις να σκέφτεσαι, να μαθαίνεις πώς να ξεκαθαρίζεις τις συγχύσεις. Και τώρα που

—του Γιώργου Θεοχάρη— Η φιλοσοφία, το να σπουδάζεις φιλοσοφία, σημαίνει απλώς να μαθαίνεις να σκέφτεσαι, να μαθαίνεις πώς να ξεκαθαρίζεις τις συγχύσεις. Και τώρα που
—του Σόλωνα Σαρακενίδη— Στην Ξάνθη της δεκαετίας του ’50 δεν είχαμε τίποτα. Η μόνη καθημερινή έγνοια της μάνας ήταν το φαγητό. Να βρει τα υλικά,
—της Μαρίκας Τσεβά— Είμαι συνειδητά άθεη από τα δεκαπέντε μου. Δεν με επηρέασε κάτι ώστε να «απαρνηθώ την πίστη μου», ούτε άνθρωπος ούτε βιβλίο (ή
—του Σάκη Κουρουζίδη— Τι επιδιώκουν οι άνθρωποι μέσω του φιλιού; Πέρα από την υλική διάσταση του φιλιού, που είναι προφανές ότι δεν εξαντλεί το θέμα,
—του Γιώργου Τσακνιά— Από το πρωί μού έχει κολλήσει ο στίχος: «κράνη, μυοσωτίδες, άνθη των / τάφων…» Ξέρω από πού είναι (Tristan Corbière, μετάφραση Καρυωτάκη,
—της Σεβαστής Λιοναράκη-Χρηστίδου— Πριν ακόμα ανοίξω καλά καλά το τετράδιο, ένα παιδικό πρόσωπο γεμάτο φακίδες, πρόβαλε μέσα από την Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά, αναρριχήθηκε στην