Κατηγορία: Ρακοσυλλέκτης

—του Στέλιου Φραγκούλη— Η πρώτη γουλιά ουίσκι, Πέμπτη 12:13 μεσάνυχτα, έχει στον ουρανίσκο τη γεύση ουράνιου τόξου. Έπαιζα τα παγάκια στις χούφτες μου σα ζάρια,

—του Στέλιου Φραγκούλη— Κάποιος άγνωστος πατέρας με πλήρη άγνοια επί παντός επιστητού παρηγορούσε τον κρυολογημένο γιο του. Τον είχε αγκαλιά στην πολυθρόνα και του τραγουδούσε

—του Στέλιου Φραγκούλη— Στο κουβαδάκι ένας κοκοβιός ανοιγόκλεινε τα βράγχιά του πασχίζοντας ν’ ανασάνει. Δυο δάχτυλα νερό μες στον ήλιο. Ο πιτσιρίκος ψάρευε αλειμμένος αντηλιακά,

—του Στέλιου Φραγκούλη— Άλλη μια γουλιά μένει. Ένα φτερωτό γουρούνι προτρέπει να ανοίξω το ζαμπόν στα πεταχτά και να χάψω ένα κομμάτι δένοντας τα κορδόνια

—του Στέλιου Φραγκούλη— Ένας αρρωστιάρικος βόμβος αγωνιών το «σαλονάκι» του νοσοκομείου. «Βρήκαμε και αιμοπετάλια». «Φύλαξε λίγο την τσάντα να πάω να κάνω μια ερώτηση, ε;»

—του Στέλιου Φραγκούλη— — Έτσι ήμουνα και ’γώ, Χτένα και Ιδέα, Χτένα και Ιδέα! Ο δάσκαλος μπήκε στην τάξη, τα παιδιά σηκώθηκαν όρθια και πρώτος-πρώτος